تحقیق درباره خوراك و پوشاك و نوع آن در جامعه

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:10

قسمتی از متن فایل دانلودی:

خوراك و پوشاك

خوراك و پوشاك و نوع آن در جامعه اي، نشانه ها و نمادهاي فرهنگي جامعه است. نوع خوراك و پوشش هر جامعه‌اي نشانگر اعتقادات و باورهاي مردم وارزشهائي است كه در آن جامعه حاكم مي باشد. موضوع خوراك و پوشاك در آرمان شهر رضوياز آن جهت اهميت مي يابد كه ارزشي محسوس و قابل مشاهده بوده و نشانگر آرمانها وتمنيات مردم مي‌باشد. از آنجائي كه ديدگاه ها و سيره حضرت علي ابن موسي الرضا(ع) دررابطه با موضوع ياد شده داراي اهميت فراواني است و از طرفي در احاديث و روايات اهلبيت(ع) و آن حضرت، خوراك و پوشاك در قالبي جداگانه بحث شده است، در اين نوشتار همدو موضوع به صورت جداگانه بحث مي شود.

پوشش نمادي از آراستگي ديني وفرهنگي

يكي از وجوه آراستگي كه در جامعه اهميت فراوان دارد نوع پوشش و لباس است. در آموزه هاي ديني در اين خصوص نكات بسيار مهمي ذكر شده است. خداوند متعال در قرآنمجيد مي فرمايد« به مردان با ايمان بگو ديده ها فرو بندند و اندامشان را با پوششيمناسب محفوظ دارند كه اين براي آنان پاكيزه تر است زيرا خدا به آنچه مي كنند آگاهاست به زنان با ايمان نيز بگو ديدگان خود را از هر نامحرمي فرو بندند و اندامشان رابپوشانند و زينت هايشان را آشكار نكنند مگر آنچه به طور طبيعي پيداست و بايد سينه ودوش خود را با مقنعه بپوشانند»[1]

در اين آيه پوشش مناسب، پوششي معرفي شده است كه اندامهاي بدن را حفظ كند و در ارتباطات اجتماعيتحريك آميز نباشد. در روايات آمده است كه انتخاب نوع و شكل لباس بايد به گونه ايباشد كه متعارف و مطابق با فرهنگ و عرف زمان و محل زندگي باشد.

امام صادق(ع) ميفرمايد: بهترين لباس هر زمان، لباس اهل آن زمان است. [2]

اسلام به مسلمانان توصيه مي كند در برخورد با مردم و موقعحضور در اجتماع به زيبائي و آراستگي ظاهر خود اهتمام ورزند. پيامبر در اين خصوصفرموده اند« خداوند دوست دارد هر گاه بنده اش ازخانه خارج مي شود خود را برايبرادرانش بيارايد »[3]

لباس شهرت ممنوع

اسلام لباس شهرت را در بين مسلمانان منع كرده است. بايد از پوشيدن لباسيكه باعث انگشت نما شدن مرد مي گردد در جامعه اسلامي و شهر مذهبي خوداري شود زيراموجب احساس خود بزرگ بيني يا حقارت و ضعف در شخصيت است.

امام صادق: خداوند لباسشهرت را مبغوض دارد. براي انسان همين خواري و ذلت بس است كه لباس شهرت بپوشد و يامركبي سوار شود كه مو جب شهرت او گردد. [4]

لباس نعمت خدا و هديه اي زيبا

از الطافي كه خداوند بهانسان عطا فرموده و او را از ساير جانداران متمايز ساخته نعمت حجب و حياست كه درفطرت او نهاده شده و روشن ترين شكل بروز اين گرايش، احساس نياز به پوشش و پو شاندنبدن از ديگران است و چه خوب است كه اين پوشش زيبا و شايسته شأن انساني و منزلتاجتماعي فرد باشد تا انسان را از منظر ديگران خوشايند سازد.

و....