موتور اصلی شاتل فضایی (به انگلیسی: SSME: Space Shuttle Main Engine) موتور سوزانندهای است، که روی مدارگرد نصب میشود. در هر مأموریت فضایی از ۱۴ موتور موجود ۳ موتور انتخاب میشوند.این سه موتور به همراه موشکهای سوخت جامد نیروی پیشرانهٔ لازم برای شاتل را هنگام صعود ایجاد میکنند. این سه موتور تا ۸٫۵ دقیقه بعد از پرتاب نیز فعال هستند که در این زمان شاتل به تدریج از جو زمین خارج میگردد. بعد از جدا شدن موشکهای سوخت جامد، موتورهای اصلی هستند، که شتاب لازم را برای تغییر سرعت از ۴۸۲۸ کیلومتر بر ساعت (حدود ۳۰۰۰ مایل بر ساعت) به ۲۷۳۵۸ کیلومتر بر ساعت (۱۷۰۰۰ مایل در ساعت)، در زمان ۶ دقیقه برای رسیدن به مدار تأمین میکنند. تراستی که این موتورها میتوانند ایجاد کنند، حداکثر ۱٫۲ میلیون پوند است. هنگامی که شاتل شروع به شتاب گرفتن میکند، موتورهای اصلی حدود نیم میلیون گالون سوخت مایع که توسط مخزن خارجی تأمین میشود، را میسوازنند. این موتورها از هیدروژن مایع (دومین مایع سرد روی زمین با دمای ۴۲۳- درجهٔ فارنهایت (۲۵۲- درجهٔ سلسیوس)) به عنوان سوخت و اکسیژن مایع را به عنوان اکسیدکننده استفاده میکنند.
فهرست مطالب:
مقدمه
تعریف موتور اصلی شاتل فضایی
سوخت موتورها
سرعت
تراست تولید شده
تاریخچه
سال 1969
سال 1972
شرکت های تولید کننده
ساختار
توربو پمپ کم فشار اکسید کننده
توربو پمپ پر فشار اکسید کننده
سوخت
توربو پمپ کم فشار سوخت
توربو پمپ پر فشار سوخت
پیش سوزاننده های سوخت و اکسید کننده
شیرها
شیر کنترل کننده خنک کننده
اتاقک احتراق
نازل
تخلیه هلیوم
وزن
و...