مبانی نظری و ادبیات تحقیق مدیریت زنجیره تأمین

قسمتی از متن:

تعریف مدیریت زنجیره تأمین
تعاریف مختصر و جامعی که میتوان از زنجیره تأمین و مدیریت زنجیره¬تأمین ارائه داد عبارتند از:
1. زنجیره¬تأمین بر تمام فعالیت های مرتبط با جریان و تبدیل کالاها از مرحله ماده خادم (استخراج) تا تحویل به مصرف کننده نهایی و نیز جریان های اطلاعاتی مرتبط به آن ها مشتمل می شود. به طور کلی زنجیره تأمین زنجیره ای است که همه فعالیت های مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد، ازمرحله تهیه مواد اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرف¬کننده را شامل می شود. (لادون ، 2002)
2. مدیریت زنجیره¬تأمین به عنوان یک استراتژی مشترک باید برای ارتباط عملیات تجاری داخل سازمانی برای بدست آوردن فرصتهای بازار مشترک تعریف می¬شود. (برئوساکس 1999و همکاران )
3. همکاری فراگیر و جامع بین اعضاء شبکه زنجیره¬تأمین در استراتژی از نظر تاکتیکی و تصمیمگیری عملیاتی (برگچی 2005 و همکاران )
4. بورگس و همکاران( 2006) مدیریت زنجیره¬تأمین هماهنگی در تولید، موجودی، مکانیابی و حمل-ونقل بین شرکت کنندگان در یک زنجیره¬تأمین است برای دستیابی به بهترین ترکیب پاسخ¬گویی و کارایی برای موفقیت در بازار. (بورگس و همکاران 2006)
5. مجموعه¬ای از روش¬های مورد استفاده برای یکپارچگی موثر و کارای تأمین¬کنندگان، تولید¬کنندگان، انبارها و فروشندگان به گونه¬ای که به منظور حداقل¬کردن هزینه¬های سیستم و تحقق نیازهای خدمات، کالاها به تعداد صحیح در زمان مناسب تولید و توزیع گردند.(میان آبادی، 1391)
6. مدیریت زنجیره¬تأمین به یکپارچه¬سازی فعالیت¬هایی که برای فراهم¬نمودن مواد¬اولیه، حرکت مواد میان تجهیزات، ساخت کالا، توزیع نهایی کالای قابل مصرف و پشتیبانی پس از فروش که با بهبود روابط اعضای زنجیره و در جهت کنترل و هدایت بهینه جریان کالا و خدمات صورت می¬گیرد، گفته می-شود.(عالم تبریز، رحیمی 1388)
7. مدیریت زنجیره¬تامین، مجموعه¬ای از رویکردهایی است که در جهت کارایی کلی تامین¬کنندگان مواد اولیه، کارخانه¬داران، انبار کالاها و فروشگا¬ه¬ها آنچنان که کالا به مقدار مناسب در مکان مناسب و در زمان مناسب و با حداقل هزینه تولید و توزیع شود، به کار برده می¬شود. اصطلاح مدیریت زنجیره تامین را می¬توان به صورت وظیفه یکپارچه¬سازی واحدهای سازمانی در طول زنجیره¬تامین و هماهنگ¬سازی جریان مواد و اطلاعات مالی به منظور برآوردن تقاضای مشتری و با هدف بهبود رقابت پذیری یک زنجیره¬تامین تعریف نمود. (سیمچی لوی 2010)

یکپارچگی زنجیره تأمین
در طول دهه گذشته مدیریت زنجیره¬تأمین و مدیریت فناوری اطلاعات، توجه زیادی از دست¬اندرکاران و پژوهشگران را به خود جلب نموده است. همانطورکه از تکنولوژی اطلاعات استنتاج می¬شود، شرکت¬ها گرایش زیادی به یکپارچگی دارند؛ بنابراین یکپارچگی، تکنیکی موثر در زنجیره¬تأمین با تسهیم اطلاعات موثر در جهت بهبود عملکرد زنجیره¬تأمین حساس، تلقی می شود. (زو و پنتون،2007 )
شراکت بین سازمان¬ها، راهی معمول و موثر به جهت یافتن و باقی ماندن در بازار رقابتی است. این امر ممکن است در میان گستره اجتماع، اقتصاد، خدمات و تکنیک¬های ارتباطی حادث شود. (منزر2000 و همکاران)
طبق نظر (پرسون و هاکانسون 2004)، ما می توانیم حداقل 3 روند متفاوت در پیشرفت راه حل¬های لجستیک در صنعت در سال¬های گذشته شناسایی کنیم. ابتدا افزایش یکپارچه¬سازی در فعالیت¬های لجستیک در خلال شرکت با هدف کاهش هزینه¬هایی است معلوم شده نیازمند هماهنگی نزدیک¬تر و همکاری با تأمین¬کنندگان و مشتریان است. دومین مشخصه تمایل به¬وجود آوردن سیستم تأمین موجودی، افزایش تخصص شرکت¬های خصوصی است. جایگزینی فعالیت¬های صنعتی از جمله فعالیت¬های لجستیک مثالی از این گرایش است.