مبانی نظری و ادبیات تحقیق تصميم‌گيری استراتژيک

قسمتی از متن:

تعريف تفكر استراتژيك

تفكر استراتژيك يعني شكل دادن و نظام دادن به آشفتگي، يعني اينكه شخص قادر است در ذهن خود نظم و هماهنگي بوجود بياورد و در تفكرش منسجم باشد. ما در جهاني زندگي مي‌كنيم كه اگر تفكر استراتژيك نداشته باشيم كه ديگران دارند، دائما در تكامل با جهان هستيم، آنها استراتژيهاي خودشان را به ما القاء مي‌كنند. تفكر استراتژيست به همراه انسجام و نظم فكري، ابزاري اصلي يك استراتژيست را تشكيل مي‌دهند به مدد اين ابزار و با اتكا به ساير همكاران در زمينه تامين اطلاعات و تخصص‌هاي مورد نياز، استراتژيست براي طراحي روش براي مرتفع ساختن تنگناها و پيچيدگيهاي كه شركت را به دشواري مبتلا ساخته است به صحنه عمل گام مي‌نهد (ايچي‌اومي، 1371، ص59).



عوامل موثر در رواج تفكر استراتژيك

1- ايجاد سيستم‌هاي اطلاعاتي : از اولين و مهمترين اقدامات در رواج تفكر استراتژيك ايجاد سيستم‌هاي اطلاعاتي براي شناخت افراد دروني و بيروني سازمان، رقبا، سيستم خارجي مرتبط با سازمان است.

2- آموزش: آموزش شيوه و اهميت تفكر استراتژيك به مديران.

3- فرهنگ سازماني : هر سازماني شبيه به يك انسان است يك شخصيت دارد و بطور كل هر جا چند نفر با هم كار كنند برايشان فرهنگي درست مي‌شود. مديران بايد فرهنگي در سازمان ايجاد كنند كه بر اين نوع تفكر احترام بگذارند و ديگران را بيشتر به آن علاقمند سازند.

4- چگونگي تصميم‌گيري در سازمان : هر تصميمي در هر سازماني قابل قبول و پياده شدن نيست. معيارها بايد مشخص و معين باشد.