مبانی نظری مدل DEA شبکه ای

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 32 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏مدل DEA‏ شبکه ای1 Network DEA ‏
Fare‏ ‏و Grosskopf ‏در سال 2000 ‏رو‏ی‏کرد‏ DEA‏ ‏شبکه‏ ‏ا‏ی ‏را‏ ‏برا‏ی ‏مدلساز‏ی ‏فرا‏ی‏ندها‏ی ‏چندمرحله‏ ‏ا‏ی ‏عموم‏ی ‏با‏ ‏ورود‏ی‏ ‏و‏ ‏خروج‏ی ‏ها‏ی ‏م‏ی‏ان‏ی ‏ارائه‏ ‏دادند‏. (Liang et al., 2006)‏ ‏این مدل‏ روابط م‏ی‏انی DMU‏ ‏را پیش بینی میکند و به ما اجازه میدهد درون یک DMU‏ ‏پیچیده با گره های چندگانه را ببینیم‏. ‏((Bogetoft et al., 2009‏ شکل 2-2 ساختار داخلی یک واحد در مدل شبکه ای را نشان می دهد.
‏شکل 2-2 ‏ساختار ‏داخلی ‏یک ‏واحد ‏تصمیم ‏گیري ‏در ‏مدل ‏شبکه ‏اي‏ (حیدری، 1390)
‏2-7-1 ساختارهای DEA‏ شبکه ای
‏بطور کلی سیستم هایی که در آنها بیش از یک مرحله مرتبط با یکدیگر وجود دارد،‏ شبکه‏ نامیده می شوند. (احمدی و نورا، 1390) در این سیستم ها خروجی های فرایند یا مرحله اول به عنوان ورودی های فرایند یا مرحله بعدی محسوب می شوند که به آنها داده های میانی گویند.
(Cook et al., 2010)‏
‏برای محاسبه کارایی یک سیستم شبکه، به یک مدل DEA‏ شبکه ای نیاز داریم. ‏بر خلاف مدل DEA‏ مرسوم، مدل DEA‏ شبکه ای استانداردی ندارد بلکه شکل آن بستگی به ساختار شبکه مورد نظر دارد. (احمدی و نورا، 1390)
‏ بطور کلی دو نوع ساختار برای مدل DEA‏ شبکه ای وجود دارد؛ ‏سری‏ و ‏موازی‏. (Kao, 2009)
‏2‏-7-1-1 ساختار سری1 Serial
‏
‏در ‏یک ‏واحد ‏تصمیم ‏گیري ‏چند ‏بخشی ‏وقتی ‏فعالیت ‏بخشها ‏در ‏امتداد ‏یکدیگر ‏قرار ‏می ‏گیرد، سیستم ساختار ‏سري ‏دارد. در ‏این ‏حالت ‏ورودي ‏کل ‏سیستم ‏به ‏بخش ‏اول ‏وارد ‏می ‏شود ‏و ‏خروجی ‏نهایی ‏سیستم ‏از ‏آخرین ‏بخش خارج ‏می ‏شود.‏ (حیدری، 1390)
‏ ‏به ‏منظور ‏معرفی ‏مدل یک ‏واحد ‏تصمیم ‏گیري ‏با‏ h‏ ‏بخش ‏را ‏در ‏نظر ‏بگیرید که ‏بخشهاي ‏آن ‏بصورت ‏سري ‏در ‏کنار‏ ‏یکدیگر ‏قرار ‏گرفته ‏اند(شکل(2-3)). xij‏و yrj‏ ‏به ‏ترتیب ‏ورودیها ‏و ‏خروجیهاي ‏مستقیم ‏واحد‏ j‏ ‏ام ‏را ‏نشان ‏می ‏دهند.‏ Ztpj‏ را به عنوان داده های میانی تعریف می کنیم ( t=1… h-1 )‏. تعداد ‏محصولات ‏واسطه‏ ای ‏براي ‏هر ‏بخش‏ ‏می ‏تواند ‏متفاوت ‏از ‏بخشهاي ‏دیگر ‏باشد. ‏براي ‏راحتی ‏کار، ‏تعداد ‏محصولات ‏واسطه ‏اي ‏همه ‏بخشها ‏را‏ ( p=1,…,q )‏ ‏در ‏نظر‏ ‏می ‏گیریم.
Yrj
‏ ‏ h
‏..‏.
t
‏..‏.
‏ 1
Ztpj
Ztpj
Xij
r=1,…,s ‏ ‏ ‏ ‏
i=1,…,m
p=1,…,q
p=1,…,q
‏شکل 2-3 ساختار سری (Kao, 2009)
Kao‏ ‏براي ‏ارزیابی ‏واحدهاي ‏تصمیم ‏گیري ‏چند ‏بخشی ‏که ‏بخشهاي ‏آن ‏ساختار ‏سري ‏دارند، ‏مدل ‏زیر ‏را ‏پیشنهاد ‏داده ‏است :