تحقیق در مورد ایران در زمان ساسانیان

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 6 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏ایران‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏ساسانیان‏ ( ‏فرهنگ‏ ‏و‏ ‏تمدن‏):
‏ویژگیهای‏ ‏دولت‏ ‏ساسانی
‏دولت‏ ‏ساسانی،‏ ‏آخرین‏ ‏مرحله‏ ‏یك‏ ‏سلسه‏ ‏تحولات‏ ‏طولانی‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏دوران‏ ‏اشكانیان‏ ‏در‏ ‏زیر‏ ‏پوسته‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏تمدن‏ ‏یونانی‏ ‏سیر‏ ‏كرده‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏نهایت‏ ‏باین‏ ‏پایه‏ ‏رسیده‏ ‏بود‏. ‏در‏ ‏این‏ ‏مرحله‏ ‏از‏ ‏تحولات‏ ‏مورد‏ ‏اشاره،‏ ‏عناصر‏ ‏تمدن‏ ‏یونانی‏ ‏تقریبا‏ ‏از‏ ‏تشكیلات‏ ‏ایرانی‏ ‏طرد‏ ‏شده‏ ‏و‏ ‏بخشی‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏استحاله‏ ‏یافته‏ ‏و‏ ‏یا‏ ‏عنصری‏ ‏جدید‏ ‏را‏ ‏تشكیل‏ ‏داده‏ ‏بود‏.
‏هنگامیكه‏ ‏اردشیر‏ ‏زمام‏ ‏حكومت‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏گرفت،‌كشور‏ ‏ایران‏ ‏واجد‏ ‏یك‏ ‏وحدت‏ ‏ملی‏ ‏شد‏. ‏و‏ ‏آثار‏ ‏ویژه‏ ‏این‏ ‏شكل‏ ‏در‏ ‏اجزاء‏ ‏حیات‏ ‏اجتماعی‏ ‏و‏ ‏معنوی‏ ‏ایرانیان‏ ‏پدیدار‏ ‏گردید‏. ‏با‏ ‏توجه‏ ‏به‏ ‏مراتب‏ ‏بالا،‏ ‏جایگزینی‏ ‏دو‏ ‏سلسه‏ ‏نه‏ ‏تنها‏ ‏یك‏ ‏پیش‏ ‏آمد‏ ‏سیاسی،‏ ‏بلكه‏ ‏نشانه‏ ‏ای‏ ‏از‏ ‏پیدایش‏ ‏روح‏ ‏تازه‏ ‏ای‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏شاهنشاهی‏ ‏ایران‏ ‏دمیده‏ ‏شد‏. ‏دولت‏ ‏ساسانی‏ ‏در‏ ‏دو‏ ‏مورد‏ ‏بر‏ ‏حكومت‏ ‏اشكانی‏ ‏امتیاز‏ ‏و‏ ‏برتری‏ ‏داشت‏:
‏1‏ - ‏تمركز‏ ‏و‏ ‏وحدتی‏ ‏نیرومند‏ ‏و‏ ‏پابرجا‏ 2 - ‏ایجاد‏ ‏یك‏ ‏دین‏ ‏رسمی‏ ‏كه‏ ‏دین‏ ‏زرتشت‏ ‏بود‏.
‏اگر‏ ‏مورد‏ ‏نخستین‏ ‏را‏ ‏بازگشت‏ ‏به‏ ‏سنت‏ ‏های‏ ‏دوران‏ ‏داریوش‏ ‏كبیر‏ ‏تلقی‏ ‏كنیم،‏ ‏مورد‏ ‏دوم‏ ‏حتما‏ ‏از‏ ‏ابتكارات‏ ‏ساسانیان‏ ‏بود،‏ ‏و‏ ‏نباید‏ ‏در‏ ‏اینمورد‏ ‏تردیدی‏ ‏به‏ ‏خاطر‏ ‏راه‏ ‏دهیم‏. ‏اما‏ ‏این‏ ‏ابتكار‏ ‏خود‏ ‏نتیجه‏ ‏تكامل‏ ‏كند‏ ‏سیری‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏برهه‏ ‏از‏ ‏زمان‏ ‏صورت‏ ‏تحقق‏ ‏یافت‏. ‏در‏ ‏طول‏ ‏چهار‏ ‏قرنی‏ ‏كه‏ ‏دولت‏ ‏بنیاد‏ ‏یافته‏ ‏اردشیر‏ ‏به‏ ‏پویایی‏ ‏خود‏ ‏ادامه‏ ‏می‏ ‏داد،‌شرایط‏ ‏زندگانی‏ ‏عمومی‏ ‏و‏ ‏اداره‏ ‏كشور‏ ‏دستخوش‏ ‏تغییرات‏ ‏بسیار‏ ‏شد،‏ ‏اما‏ ‏در‏ ‏كلیات‏ ‏و‏ ‏اصول،‏ ‏همان‏ ‏بنیان‏ ‏اداری‏ ‏و‏ ‏اجتماعی‏ ‏كه‏ ‏توسط‏ ‏مؤسس‏ ‏این‏ ‏دودمان‏ ‏پی‏ ‏ریزی‏ ‏و‏ ‏كامل‏ ‏شد،‏ ‏تا‏ ‏پایان‏ ‏دوران‏ ‏ساسانیان‏ ‏بر‏ ‏یك‏ ‏حال‏ ‏باقی‏ ‏ماند‏.
‏طبقات‏ ‏در‏ ‏دوره‏ ‏ساسانیان
‏تقسیم‏ ‏بندی‏ ‏طبقات‏ ‏در‏ ‏دوره‏ ‏ساسانی‏ ‏بر‏ ‏همان‏ ‏اساسی‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏در‏ ‏اوستا‏ ‏آمده‏ ‏است،‏ ‏طبقات‏ ‏چهارگانه‏ ‏ساسانی‏ ‏عبارت‏ ‏بودند‏ ‏از‏:
‏1 - ‏روحانیون‏(‏آسروان‏ asravan ) ‏2 - ‏جنگیان‏ (‏ارتشتاران‏)3 - ‏مستخدمان‏ ‏اداری‏(‏دبیران‏)4 - ‏توده‏ ‏مردم‏(‏روستاییان‏ ‏یا‏ ‏واستریوشان‏)‏،‏ ‏صنعتگران‏ ‏و‏ ‏شهروندان‏ ‏كه‏ ‏به‏ ‏هوتوخشان‏ ‏كه‏ ‏هر‏ ‏یك‏ ‏از‏ ‏طبقات‏ ‏چهارگانه‏ ‏خود‏ ‏به‏ ‏چندین‏ ‏دسته‏ ‏تقسیم‏ ‏می‏ ‏شد‏. ‏بطور‏ ‏كلی‏ ‏جامعه‏ ‏عصر‏ ‏ساسانی‏ ‏جامعه‏ ‏ای‏ ‏طبقاتی‏ ‏بود‏ ‏كه‏ ‏نظام‏ ‏كاستی‏ ‏به‏ ‏دشت‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏اعمال‏ ‏می‏ ‏شد‏. ‏البته‏ ‏علاوه‏ ‏بر‏ ‏طبقه‏ ‏بندی‏ ‏های‏ ‏فوق‏ ‏كه‏ ‏از‏ ‏آن‏ ‏یاد‏ ‏شد‏ ‏در‏ ‏زمان‏ ‏شاپور‏ ‏نیز‏ ‏نوعی‏ ‏طبقه‏ ‏بندی‏ ‏وجود‏ ‏داشته‏ ‏است‏. ‏كه‏ ‏بدان‏ ‏اشاره‏ ‏می‏ ‏كنیم‏.