الکتروفورز (به انگلیسی: Electrophoresis) به حرکات ذرات در یک مایع تحت میدان الکتریکی گویند. به سبب اینکه ماکرومولکولهای زیستی مانند دیانای و پروتئینها باردار هستند میتوان با قرار دادن آنها در یک میدان الکتریکی، آنها را بر اساس خواص فیزیکی مانند شکل فضایی، وزن مولکولی و بار الکتریکی، تفکیک کرد. برای این منظور از روشی بنام الکتروفورز استفاده میشود. روشهای مختلف الکتروفورزی برای تفکیک و مطالعه بیومولکولها اعم از اسیدهای نوکلئیک یا پروتئینها ابداع شدهاست.
از یک محیط نیمه جامد (ژل) به عنوان فاز ثابت استفاده میشود. این نوع الکتروفورز برحسب نوع ژل به کار گرفته شده به دو نوع الکتروفورز ژل پلیاکریل آمید (PAGE) و الکتروفورز ژل آگارز تقسیم میشود. الکتروفورز PAGE دارای قدرت تفکیک بسیار بالائی بوده و برای تفکیک پروتئینها و اسیدهای نوکلئیک به کار گرفته میشود. به منظور بررسی پروتئینها با استفاده از PAGE، به سبب اینکه پروتئینها دارای بارهای مختلفی هستند، معمولاً برای اینکه تفکیک فقط براساس وزن مولکولی انجام شود به بافر ماده شیمیائی SDS (سدیم دو دسیل سولفات) اضافه میشود. SDS مولکول بزرگی با بار منفی میباشد. این ماده باعث واسرشت شدن پروتئینها شده و به آنها متصل میشود. به ازای هر دو اسید آمینه، یک مولکول SDS به پروتئین متصل میشود که باعث القاء بارمنفی متناسب با وزن مولکولی به پروتئین میشود. هر چه غلظت پلی اکریل آمید بیشتر باشد قدرت تفکیک ژل بیشتر خواهد بود و مولکولهای دارای وزن مولکولی نزدیک به هم را بهتر تفکیک مینماید.
برای تفکیک اسیدهای نوکلئیک در صورت امکان از ژل آگارز استفاده میشود. تهیه ژل مزبور به مراتب سریعتر وآسانتر از ژل پلی اکریل آمید بوده و هزینه کمتری را در بر میگیرد. معمولاً برای تفکیک قطعات بزرگ DNA (بزرگتر از صد جفت باز) در صورتیکه هدف صرفاً بررسی کیفی و تفکیک باشد استفاده از ژل آگارز انتخاب اول است. برای تفکیک قطعات کوچک DNA دو رشتهای و قطعات DNA تک رشتهای از ژل پلی اکریل آمید استفاده میشود. قدرت تفکیک ژلهای مزبور ارتباط مستقیمی با غلظت آنها دارد. برای مثال، برای تفکیک قطعاتی به اندازه صد تا هزار جفت باز از آگاروز یک درصد و برای قطعات بزرگتر از درصدهای کمتر از یک آگارز استفاده میشود. در صورتیکه نیاز به تفکیک DNA به صورت تک رشتهای باشد، از مواد واسرشتکننده نظیر اوره، فرمالدهید یا فرمامید در ژل همزمان با الکتروفورز استفاده میشود. به این نوع ژلها، ژل واسرشتکننده میگویند. چنین ژل هائی پیچ و تابهای اسیدهای نوکلئیک را از هم باز کرده و بنابراین تفکیک مولکولها فقط براساس طول و نه ساختار دوم انجام میشود. در این ژلها مولکولهای کوچکتر در مقایسه با مولکولهای بزرگتر سریعتر حرکت کرده و مسافت بیشتری را طی میکنند. از روش PAGE برای بررسی جهشها و تعیین توالی دیانای استفاده میشود.
فهرست مطالب:
آزمایشی در فضای تعلیق و معرفی دستگاه الکتروفورز
دی الکتروفورز
نیروی منفی الکتروفورتیک
نیروی تخفیف الکتروفورتیک
رابطه بین شدت میدان الکتریکی و سرعت ذره
عوامل موثر در سرعت حرکت مولکول ها
الکتروفورز بدون مرز
الکتروفوز ژلی
پرکاربردترین مواد واسط
اصول کار
الکتروفورز ژل آگارز
الکتروفورز مویین
الکتروفورز سطحی
تشخیص هویت DNA به وسیله الکتروفورز
مبانی الکتروفورز
اثر عوامل الکتریکی
منابع الکتریکی
اثر سیستم های بافری و PH
اثر حرارت
الکتروفورز با ژل پلی آکریل آمید
سیستم ناپیوسته Laemmli
نحوه ایجاد منافذ با اندازه های متفاوت
درصد آکریل آمید برای جداسازی پروتئین هایی با اندازه های مختلف
تاریخچه الکتروفورز دو بعدی
قدرت جداسازی مولکول های DNA توسط غلظت های مختلف آگارز
مقایسه حرکت رنگ نشانه و مارکر DNA روی ژل آگارز
مقایسه حرکت رنگ نشانه و مارکر DNA روی ژل پلی آکریل آمید
سایر مزایا
منابع