نقش میکرواورگانیسم در مقاومت به تنش خشکی

این فایل در فرمت pdf تنظیم و 24 صفحه می باشد و از چند مقاله خارجی گرد اوری شده است و منابع ان در زیر ان نوشته شده است.

چکیده آن

با افزایش جمعیت و گرم شدن کره ی زمین مناطق زیادی از سراسر جهان با مشکل خشکی روبه رو هستند. درنتیجه درصد گیاهانی که در محیط های گرم و خشک رشد می کنند، افزایش یافته است. این پدیده به طور جدی بر روی تولید محصول در این مناطق اثر می گذارد. اگرچه گیاهان دارای میکانیسم هایی به منطور مقابله با تنش خشکی هستند اما برای اینکه گیاهان بتوانند تنش خشکی را بهتر تحمل کند، نیاز به ایجاد ارتباط با میکروارگانیسم های خاک دارد. از میکروارگانیسم ها می توان به باکتری های افزایش دهنده رشد گیاه، قارچ ها به ویژه Arbuscular mycorrhizae  و ویروس ها اشاره کرد. باکتری های افزایش دهنده رشد گیاه با استفاده از میکانیسم هایی مثل تثبیت نیتروژن و همین طور تجزیه اتیلن به کمک آنزیم acc دآمیناز که موجب جلوگیری از ریزش برگ ها و حفظ شادابی در گیاه می شود، به گیاه تحت شرایط تنش کمک می کند. قارچ ها نیز با افزایش سطح ریشه ها در جذب آب و مواد مغذی به گیاه در شرایط تنش کمک می کنند. یکی از موضوعات مهمی که در این چند ساله در حال بررسی است، تلقیح همزمان باکتری های افزایش دهنده رشد و قارچ ها در گیاه می باشد که این کار معمولا" اثرات بهتری بر روی گیاه تحت تنش خشکی نسبت به استفاده از هر کدام از این میکروارگانیسم ها به تنهایی دارد. آزمایشات نشان داده است که تلقیح گیاه با میکروارگانیسم ها باعث افزایش در اکثر پارامتر های فیزیولوژی مثل  حجم ریشه، وزن خشک ساقه، انتقال مواد و ... می شود. اگرچه این آزمایشات به درک بهتر ما از میکانیسم های مولکولی میکروارگانیسم ها کمک می کند اما هنوز دانش ما در مورد اساس این همکاری که موجب رشد گیاه می شود، کامل نیست.