تحقیق درباره نهضت مشروطه

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:15

قسمتی از متن فایل دانلودی:

مقدمه :

نهضت مشروطيت ايران يكي از مهم ترين رويدادهايي است كه در چرخة تاريخي ميهنمان به وقوع پيوسته. با اين انقلاب مردم ايران خواستار تغيير بنيادي در ساختار سياسي و تغييرات اساسي در ساختار فرهنگي كشور گرديدند. در جريان اين جنبش شاهد حضور گسترده مردم كوچه و بازار و همراهي آنان با روحانيون هستيم.

اكنون كه حدود يك قرن از اين واقعه مي گذرد ضرورت توجه به انگيزة پيدايش اين رخداد كه موجب تحولات شگرف و بنيادي در جامعه شد و كاوش و تفسير نقش و كاركرد گروههاي مختلف همچنان تازه مي نمايد و قابل توجه مي باشد.

در اين تحقيق سعي شده كه به اختصار به شرحي از علل پيدايش و شكل گيري اين نهضت و اتفاقات پس از نهضت اشاره شود.

زمينه هاي شكل گيري انقلاب :

زمينه هاي شكل گيري انقلاب مشروطيت از ابتداي دورة قاجارية آغاز شد. حوادثي همچون شكست ايران در دو جنگ با روسيه و انعقاد قراردادهاي گلستان و تركمنچاي ، برقراري كاپيتولاسيون به ضرر ملت ايران ، بي اعتباري دولت مردان در خارج از كشور به علت بي لياقتي، توسعة ارتباط بين ايران و بعضي ممالك ارويايي و آگاهي جمعي از ايرانيان از وضع ممالك اروپا، امتيازهايي كه دولت روس  و انگليس با رقابت در ايران به دست مي آورند(از جمله امتياز تنباكو و رويتر ) از دست رفتن قسمتي از خاك ايران در شمال شرق و ظلم و جور و تعدي عمال حكومت و شاهزادگان قاجار جزئي از عواملي بود كه نفرت كلي مردم را از ترتيب اداره مملكت برانگيخت و مبارزات غير فعال مردم ايران را به تدريج به مبارزه فعال تبديل كرد. فرياد اعتراض نيرومند تر شد و كم كم شكل عصيان گرفت. در خواست هاي مردم براي عدالت ، آزادي و پيشرفت روزافزون بود و آنان خواهان اصلاحات سياسي بودند.

دو خط فكري مقاصد سياسي ـ اجتماعي را تغذيه مي كردند : علما اصلاحات اجتماعي ـ مذهبي را تشويق مي نمودند و روشنفكران تحصيل كرده يا متاثر از غرب الگوهاي اجتماعي دموكراسي اروپايي را دنبال مي كردند. مقابلة بين ملت و دولت زمينة عمومي تخاصمات بود. نفوذ و اقتدار شاه به عنوان رئيس دولت در تضاد با اقتدار علما به عنوان رهبران مردم قرار گرفت. بعد از جنبش تنباكو (كه مردم و علما به قدرت خويش در صحنة سياست ملي پي بردند ) حكومت سعي نمود علما را به عنوان مهمترين مخالفان خويش در تصميم گيريهاي سياسي بيش از پيش مداخله دهد، روحانيون نيز كاملاً با درگير شدن در امور سياسي موافق بودند. به علت بي ثباتي نظام سياسي ، مظفرالدين شاه در طول 7 سال 5 مرتبه نخست وزيران خود را عوض كرد. در اولين سال سلطنت مظفرالدين شاه (1275 ه. ش) عبدالحسين ميرزا فرمانفرما به جاي امين السلطان نخست وزير شد كه سياستهاي نخست وزير قبلي را ادامه داد . يك سال بعد امين الدوله به نخست وزيري منصوب شد. او با مداخلة علما در امور سياسي مخالف بوده وي دست به يك سري اصلاحات زد. از جمله اينكه مقرري محدودي براي شاه و ديگر اعضاء دربار تعيين كرد كه همين كار باعث مخالفت درباريان با وي شد و در سال 1277 ه. ش مجبور به استعفاء شد و امين السلطان به جاي او منصوب گرديد.

و....