تحقیق درباره تفاوت عجب و غرور

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:19

قسمتی از متن فایل دانلودی:

معناي عجب و خودپسندي:

عجب و خودپسندى عبارت است از اينكه انسان خود را صاحب كمالات ببيند, آن كمالات را نيز از خود بداند, و به وجود اين كمالات در ديگران توجه نداشته باشد و بدين خاطر در نفس خودش احساس رضايتمندي از خود نمايد و به خود ببالد و در نتيجه فراموش نمايد كه او از خودش هيچ ندارد و همه چيزش از خدا است.
«عجب» به معناى «خوب انگاشتن» نفس است، بدون آن كه شخص توجه به غير داشته و خود را از ديگران برتر، همسان يا فروتر بيند.

عجب بزرگداشت خود به لحاظ نعمت و فراموش كردن منعم است, در حالي كه انسان مي داند با همه كمالاتي كه ممكن است داشته باشد در مقابل عظمت هستى و كمالات آن، سرسوزنى هم به حساب نمى‏آيد.
صاحب جامع السعادات در مورد عجب نوشته است: «عجب يكى از هلاك كننده‏هاى بزرگ و از رذيلانه‏ترين ملكات بداخلاقى است». رسول خدا(ص) در مذمت عجب فرموده است: «سه چيز هلاك كننده‏ى آدمى است (هلاكت به لحاظ حيات انسانى و ايمان)؛ حرصى كه اطاعت و پى‏گيرى شود، هواى نفسى كه تبعيت گردد و عجب انسان نسبت به خودش».

امام صادق(ع) فرمود: «كسى كه دچار عجب شود هلاك مى‏گردد». ايشان در جاى ديگرى فرموده است: «اگر نبود كه خداوند مى‏دانست هر آينه گناه بهتر از عجب است، كارى مى‏كرد كه هيچ مؤمن به گناه آلوده نشود».
امورى كه زمينه عجب را در انسان فراهم مى‏آورند وجود كمالاتي همچون علم و دانش، مال و ثروت، مقام و منصب، قدرت، آبرو، رأى و عقيده، عمل و اطاعت, هوش و ذكاوت، جمال و زيبائى، عقل و امثال آن است.
البته تكبر نيز همان «خوب انگاشتن» نفس است، با اين تفاوت كه شخص توجه به غير نيز دارد و در مقايسه با ديگران خود را از آنها برتر و بزرگتر مي انگارد. بنابراين عجب به معناي خود بيني و ديگران را نديدن است و «كبر» و «تكبر» به معناى «خود برتر بينى» در مقايسه با ديگران است. كبر از عجب نيز بدتر است، زيرا در آن تحقير ديگران نيز نهفته است.

و....