تحقیق درباره جانشيني حضرت علی (ع)

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:17

قسمتی از متن فایل دانلودی:

رسـول خـدا(ص ) بـراى هـر چـه رسمى تر شدن امر جانشينى اميرمؤمنان (ع ) مراسمى را به شيوه معمول آن روزگار اجرا كرد. اين مراسم عبارت بود از گذاشتن عمامه بر سرحضرت على (ع ). اعـراب در آن روزگـار تـاج نـداشـتند و عمامه به منزله تاجشان بود. پيامبر بزرگواراسلام (ص ) عـمامه خود را كه (سحاب ) نام داشت ,بر سر حضرت على (ع ) گذاشت وبدين ترتيب بطور رسمى وى را به عنوان جانشين تعيين كرد.
روايتهاى گوناگونى در اين باره نقل شده است . از آن جمله اينكه پيامبر(ص ) با دست خود عمامه را بـر سـر حـضـرت على (ع ) نهاد و از روبه رو به وى نگريست , آن گاه رو به اصحاب كرد و فرمود: تـاجـهـاى فرشتگان چنين است . روايتهاى ديگرى بيانگر آن است كه پيامبر(ص ) پس از گذاشتن عـمـامـه , جـمـلـه مـعـروف (هـر كـس كـه مـن مـولاى اويـم اين على (ع ) مولاى اوست ) را نيز فرمود.
برخى از افراد گفته اند: سخن رسول خدا(ص ) مبنى بر دوست داشتن على (ع ) دلالت برجانشينى وى پس از آن حضرت نمى كند و تنها بيانگر اين امر است كه بايد على (ع ) رادوست داشت .
در پاسخ بايد گفت : اول آنكه شنوندگان گفتار رسول خدا(ص ) برداشتى غير از دوستى داشتند, چـرا كـه مـراسـم بيعت انجام دادند. دوم , به فرض آنكه سخن پيامبر(ص ) تنها بردوستى على (ع ) دلالـت كند, خود بيانگر آن است كه توجه پيامبر(ص ) به دليل شايستگى و لياقتى بود كه على (ع ) داشـت . اگـر هـم پيامبر(ص ) بروشنى نگفته بود كه على (ع )جانشين پس از من است , مردم خود بـايـد مـى دانستند كه پس از پيامبر(ص ) كسى را به جانشينى برگزينند كه بيش از ديگران مورد
توجه و علاقه حضرتش بوده است . بـراسـتـى اگر توجه و دوستى پيامبر(ص ) نمى توانست ملاك انتخاب باشد, چرا نسبت به ديگران عـنـوان مى شود كه مورد عنايت پيامبر بوده اند و مواردى بسيار كم اهميت را ـ برفرض درستى ـ
شـاهـد مـى آورنـد . حـقـيـقت امر اين است كه دست سياست بازى ,فضيلت و شايستگى حضرت على (ع ) را نديده گرفت و او را از صحنه كنارزد.

      جانشينى على (ع ) و كامل شدن دين

حادثه غدير از جنبه ديگرى نيز قابل دقت و اهميت است . به عقيده بسيارى از مفسران آيه زير كه ازكـامـل شـدن ديـن اسلام و نوميدى كافران خبر مى دهد در روز غدير خم و پس از تعيين حضرت على (ع ) به جانشينى پيامبر نازل شده است .
... الـيـوم يـئس الـذيـن كـفـروا مـن ديـنكم فلاتخشوهم واخشون اليوم اكملت لكم دينكم و (( اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام دينا... )) امـروز كافران از اينكه به دين شما دستبرد زنند نوميد شدند, پس شما از آنان نترسيد و از من بيم
داشـتـه بـاشـيـد. امروز دين شما را كامل گردانيدم و بر شما نعمت را تمام كردم و آيين اسلام را برايتان برگزيدم .
از ايـن آيـه اسـتفاده مى شود كه انتخاب حضرت على (ع ) ضمانتى براى اجراى احكام دينى بود. در حـقـيقت با تعيين على (ع ) به عنوان مرجع مردم در امور اسلامى , دين اسلام به درجه كمال خود رسيد و رسول خدا(ص ) با انجام اين كار بزرگ ادامه كار را به اهل آن سپرد و رسالت الهى اش را به پايان برد.
سپاه اسامه رسـول خـدا(ص ) در واپـسـيـن روزهـاى زنـدگـى , سـپـاهـى براى جنگ باروميان تدارك ديد
كـه فرماندهى آن با جوانى به نام (اسامة بن زيد) بود. آن حضرت بر شركت افراد در اين سپاه تاءكيد فـراوان ورزيـد و كـسانى را كه از رفتن خوددارى كنند نفرين كرد. تنها چند نفر را ازرفتن معاف كـرد كـه حـضـرت عـلى (ع ) از جمله آنان بود. با اين وجود تعداد زيادى از افرادكه گردانندگان صحنه سقيفه از سرشناس ترين آنها بودند, از رفتن سر باز زدند و به شهربازگشتند.
بـراستى پافشارى و شتاب پيامبر(ص ) در اعزام سپاه اسامه براى چه بود؟ شكى نيست كه يك علت آن مقاصد نظامى بود, اما رخدادهاى بعدى سبب ديگرى را هم آشكارمى سازد. حقيقت امر اين بود كه پيامبر(ص ) مى خواست عناصر مزاحم استقرارجانشينى حضرت على (ع ) را از مدينه دور سازد. آن حـضـرت بـا آگـاهـى از روحيه يارانش بخوبى پيش بينى مى كرد كه با جانشين او به مخالفت بـرمـى خيزند. از اين رو, مى خواست راه توطئه را ببندد, ولى آنان با سرپيچى از فرمان پيامبر(ص ) هدفهاى خويش را عملى ساختند.

رسول خدا(ص ) وقتى دريافت كسانى كه بايد از مدينه بيرون مى رفتند سرپيچى كرده وكنار بستر آن حـضـرت نـشـسته اند, متوجه توطئه گرديد.كاغذ و قلم خواست و فرمود:مى خواهم چيزى را بـنويسم كه پس از من هرگز گمراه نشويد, ولى آنان مانع شدند و يك تن از آنان (عمر) بى ادبانه گفت : بيمارى بر او چيره شده اين مرد هذيان مى گويد.

و...