مفهوم توسعه
علمای علوم اجتماعی از توسعه تعاریف گوناگونی ارئه دادهاند. مایکل تودارو بر این باور است که توسعه را باید جریانی چند بُعدی دانست که مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی، طرز تلقی عامه مردم و نهادهای ملی و نیز تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری و ریشه کن کردن فقر مطلق است. برخی از جامعهشناسان بر ارزشهای فرهنگی و اجتماعی تاکید دارند و توسعه را چنین تعریف کردهاند: توسعه ایجاد زندگی پرثمری است که فرهنگ آن را تعریف میکند. به این ترتیب، باید فرض کرد که توسعه دستیابی فزاینده انسان به ارزشهای فرهنگی خاص توسعه است.
انواع توسعه
تقسیم بندی های متفاوتی در طول زمان از توسعه ارائه شده است، که بسته به نظر علمای مختلف این رشته متفاوت بوده است. اما یکی از شناخته شده ترین تقسیم بندی هایی که در این زمینه انجام شده است، توسعه را به انواع «توسعه درونزا»، «توسعه برون زا»، «توسعه ناموزون»، «توسعه موزون» ،«توسعه از بالا» و «توسعه از پایین» تقسیم می کند.
توسعه درون زا نوعی از توسعه است که در آن از رشدی که نتیجه عملکرد داخلی نظام اجتماعی است صحبت می شود. این نوع رشد با عملیات عمدتاً اقتصادی پیچیدهای به دست میآید و نتیجه تلاش اقتصادی، به ویژه صنعتی جامعه است. بر عکس، توسعه برون زا، الگویی تقلیدی است که براساس آن کشورهای توسعه نیافته باید از همان الگوهای توسعه کشورهای توسعه یافته استفاده کنند. این الگوی رشد جهت گیری بیرونی و خارجی دارد.
توسعه موزون نوعی از توسعه است که در آن هیچ کدام از بخشهای چهارگانه (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی) زیربنا یا روبنا به شمار نمیآیند که در نتیجه یکی از دیگری مهمتر جلوه کند. اما در توسعه ناموزون منظور توسعهای است که در سه سطح خُرد، میانه و کلان فاقد تعادل باشد. در سطح کلان، منظور این است که بین کشورهای توسعه یافته و کشورهای توسعه نیافته تعادل در فرایند توسعه وجود ندارد.
فهرست مطالب:
مفاهیم مربوط به توسعه
تکامل
تغییر اجتماعی
انواع تغییر اجتماعی
رابطه تغییر اجتماعی و توسعه
رشد
ترقی
مفهوم کارکرد گرایانه ترقی
نوسازی
مفهوم نوسازی در انسان شناسی
توسعه
توسعه و ارزش های فرهنگی
انواع توسعه
توسعه درون زا
توسعه برون زا
توسعه ناموزون
توسعه موزون
مبادلات خارجی در توسعه «موزون»
توسعه از بالا
جایگاه قدرت و مردم در توسعه از بالا
توسعه از پایین
نقش شوراها در توسعه از پایین
نتیجه گیری