تحقیق درباره روش جلوگيري از اسراف و كاهش ضايعات

↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:14

قسمتی از متن فایل دانلودی:

مقدمه

موضوع اتلاف و اسراف موضوع مهمي است كه با پيدايش انسان همواره در زندگي فردي و اجتماعي مطرح بوده است و اين خود نشانگر اهميت موضوع و ارتباط با حيات انسانيت و عدالت اجتماعي است و بسياري از اختلالات در زندگي انسان از قبيل فقر تبعيض و جنگ ها با اين موضوع مرتبط است و در تمام امور مادي و معنوي انسان مصداق دارد و در نظر همه عقلاء اتلاف و اسراف منابع، چيزي زشت شمرده شده و مبارزه همگاني با اين بيماري صورت گرفته است ولي ميزان موفقيت اين مبارزه بستگي دارد به نوع بينش و شناخت انسان از جهان و نوع جهان بيني انسان، به هر ميزاني كه جهان بيني دقيقتر باشد و ارتباط انسان و جهان را بهتر توضيح دهد انسان در مبارزه با اين موضوع موفقيت بهتري بدست خواهد آورد.    

بايد اعتراف كرد جهان بيني كه اسلام براي انسان عرضه داشته است بهترين شناخت است كه موافق فطرت انسان نه اينكه از برون بر او تحميل شده باشد بلكه كتاب تشريع را بر كتاب تكوين تطبيق داده است و در اين مقاله سعي شده است كه موضوع اسراف و اتلاف منابع به عنوان كلي و راههاي پيشگيري آن به نحو اختصار بيان شود.

اسراف و معاني لغوي آن

       اسراف در كلام لغويين شامل معاني فراوانی است كه ملا احمد نراقي در كتاب ارزنده خويش عوائد الايام ص 634 آورده است كه از آن جمله است: اغفال، جهل، ناداني، خطا، تبذير، ضدالقصد و ….

ابوالقاسم محمود بن عمر زمخشري متوفاي 538 در اساس البلاغه ص 209 اسراف را از حد تجاوز كردن، افراط و زياده روي دانسته است.

       علي اكبر دهخدا نيز در كتاب با ارزش لغتنامه خويش معاني مختلفي را آورده است. اسراف عبارت از خرج كردن مال بسيار زياد است در غرض كوچك. يا به معناي تجاوز كردن از حدّ‌ معمول و يا خرج كردن چيزي در محل خود زياده از حدّ لازم و تبذير خرج كردن چيزي است در غيرمحل.

                                                          لغتنامه دهخدا 4: 2283

و مضمون اين معاني در صحاح جوهري، در قاموس فيروزآبادي و در مجمع البحرين طريحي آمده است.   

          الصحاح 4: 1373،‌ القاموس المحيط 3/156، مجمع البحرين 69:5

 و....