جامعه در اصطلاح جامعهشناسی گروه (های) انسانی است مشروط بر این که، دارای تعامل انسانی پایدار باشند که از نظر سرزمینی، حاکمیت یا انتظارات فرهنگی با هم وجه اشتراک دارند. جامعه خود به تناسب الگوی روابط بین افراد آن قابل دسته بندی به زیر مجموعه های جمعیتی است که ماحصل تجمیع آنها جامعه را بسازند.
در هر جامعه، باور ها و اعتقادات جمعی فارغ از معقول یا غیر معقول بودن آنها، الگو های رفتاری و هنجار های اجتماعی آن جامعه را می سازند که همواره می تواند دستخوش تغییرات تدریجی باشد.
مشارکت جمعی افراد جامعه فرصت ها و مزایایی را در اختیار افراد قرار می دهد که امکان تامین آن به شکل فردی متصور نیست.از این رو با تعریف جامعه با مفهوم منافع جمعی روبرو میشویم که باید آن را از منافع شخصی متمایز دانست، هر چند در بسیاری از موارد این دو مفهوم با هم همپوشانی دارند.
در یک مفهوم ساختارگرایانه، جامعه را می توان به عنوان یک بستر اقتصادی، صنعتی، فرهنگی دانست که از مجموعه متنوعی از افراد دانست که ضمن متمایز بودن از یکدیگر همواره با هم در تعامل اند و روابط عینی بین آنها برقرار است و مجموعه افراد غیر مرتبط که در یک محیط به سر می برند را نمی توان یک جامعه دانست. این تعامل حتماً تعامل فرهنگ ساختی و احیاناً منجر به تعامل علم ساختی هم هست؛ بنابراین، یک عده مهاجر یا پناهنده که مثلاً در یک اردوگاه، به مدت سه ماه گرد هم آمدهاند اگر چه بسیار باشند، جامعه نیستند. زیرا شرط تعامل پایدار و تعامل فرهنگ ساختی را ندارد.
در درون جامعه، به دلیل وجود علایق مختلف انسانها و گروهها، تضادهای اجتماعی وجود دارند؛ اما با وجود تضاد تعادل و ثبات جامعه حفظ میگردد. در جامعه افراد نقشهای گوناگونی را میپذیرند و به همان نسبت از مزایای اجتماعی مختلفی بهرهمند میشوند. جامعهشناسی علمی است که مسایل عینی جامعه و پدیده اجتماعی میپردازد.
فهرست مطالب:
طبقه بندي جوامع انساني
رويكرد تطور اجتماعي - فرهنگي
استراتژي معيشتي
توليد مازاد
جوامع شكار و گردآوري خوراك
جوامع شباني
جوامع ايلياتي و عشايري
جوامع بوستانكار
ويژگيهاي جوامع بوستانكار
جوامع كشاورزي
ويژگيهاي جوامع كشاورزي
جامعه صنعتي
علت العلل انقلاب صنعتي
ويژگيهاي جوامع صنعتي
ويژگيهاي جوامع فراصنعتي
تعريف جامعه فراصنعتي
و...