حافظه مجازی یکی از بخشهای متداول در اکثر سیستمهای عامل کامپیوترهای شخصی است. سیستم فوق با توجه به مزایای عمده، بسرعت متداول و با استقبال کاربران کامپیوتر مواجه شدهاست.
در حقیقت حافظه مجازی دارای دو وظیفه اصلی میباشد:
ویندوز ۹۸ دارای یک برنامه هوشمند برای مدیریت حافظه مجازی است. در زمان نصب ویندوز، پیکربندی و تنظیمات پیشفرض برای مدیریت حافظه مجازی انجام خواهد شد. تنظیمات انجام شده در اغلب موارد پاسخگو بوده و نیازی به تغییر آنها وجود نخواهد داشت. در برخی موارد لازم است که پیکربندی مدیریت حافظه مجازی به صورت دستی انجام گیرد. برای انجام این کار در ویندوز ۹۸، گزینه System را از طریق Control panel انتخاب و در ادامه گزینه Performance را فعال نمائید. در بخش Advanced setting، گزینه Virtual memory را انتخاب نمائید.
با نمایش پنجره مربوط به Virtual Memory، گزینه «Let me specify my own virtual memory setting» را انتخاب تا زمینه مشخص نمودن مکان و طرفیت حداقل و حداکثر فایل مربوط به حافظه مجازی فراهم گردد.. در فیلد Hard disk محل ذخیره نمودن فایل و در فیلدهای دیگر حداقل و حداکثر ظرفیت فایل را بر حسب مگابایت مشخص نمائید. برای مشخص نمودن حداکثر فضای مورد نیاز حافظه مجازی میتوان هر اندازهای را مشخص نمود. تعریف اندازه ائی به میزان دو برابر حافظه اصلی کامپیوتر برای حداکثر میزان حافظه مجازی توصیه میگردد.
میزان حافظه موجود هارد دیسک که برای حافظه مجازی در نظر گرفته خواهد شد بسیار حائر اهمیت است. در صورتیکه فضای فوق بسیار ناچیز انتخاب گردد، همواره با پیام خطایی مطابق «Out of Memory»، مواجه خواهیم شد. پیشنهاد میگردد نسبت حافظه مجازی به حافظه اصلی دو به یک باشد. یعنی در صورتیکه حافظه اصلی موجود ۱۶ مگابایت باشد، حداکثر حافظه مجازی را ۳۲ مگابایت در نظر گرفت.
یکی از روش هائی که به منظور بهبود کارایی حافظه مجاری پیشنهاد شدهاست، (مخصوصاً در مواردی که حجم بالائی از حافظه مجازی مورد نیاز باشد) در نظر گرفتن ظرفیت یکسان برای حداقل و حداکثر اندازه حافظه مجازی است. در چنین حالتی در زمان راهاندازی کامپیوتر، سیستمعامل تمام فضای مورد نیاز را اختصاص و در ادامه نیازی با افزایش آن همزمان با اجرای سایر برنامهها نخواهد بود. در چنین حالتی کارایی سیستم بهبود پیدا خواهد کرد.
یکی دیگر از فاکتورهای مهم در کارایی حافظه مجازی، محل فایل مربوط به حافظه مجازی است. در صورتیکه سیستم کامپیوتری دارای چندین هارد دیسک فیزیکی باشد، (منظور چندین درایو منطقی نیست) میتوان حجم عملیات مربوط به حافظه مجازی را بین هر یک از درایوهای فیزیکی موجود توزیع کرد. روش فوق در مواردی که از حافظه مجازی در مقیاس بالائی استفاده میگردد، کارایی مطلوبی را بهدنبال خواهد داشت.
فهرست مطالب:
مشخصه صفحه بندی و قطعه بندی
دو پیامد این امر
حافظه حقیقی و مجازی
کوبیدگی
اصل محلی بودن
برای کارآمدی حافظه مجازی
مشخصات صفحه بندی و قطعه بندی
ساختار جدول
طراحی بخش مدیریت حافظه
سیاستهای سیستم عامل برای حافظه مجازی
سیاست واکشی
سیاست جاگذاری
سیاست جایگزینی
مدیریت مجموعه مقیم
سیاست پاکسازی
کنترل بار
تعلیق فرآیند
پارامترهای مدیریت حافظه
مدخل جدول صفحه
توصیف گر بلوک دیسک
مدخل جدول داده های قاب صفحه
مدخل جدول استفاده – مبادله
و...