تداخل سنج مایکلسون (به انگلیسی: Michelson interferometer) پرکاربردترین ساختار تداخلسنج برای تداخل سنجی نوری است که توسط آلبرت آبراهام مایکلسون(به انگلیسی: Albert Abraham Michelson) در قرن نوزدهم اختراع شد. در این تداخلسنج یک باریکه نور به دو مسیر تقسیم میشود سپس این دو باریکه منعکس شده و دوباره ترکیب میشوند و به این ترتیب یک الگوی تداخلی یا انتشار امواج تولید میشود. مسیرها میتوانند با طولهای مختلف یا از جنسهای مختلف باشند تا حاشیه تداخل متناوب در آشکارگر پشتی ایجاد کنند.
مایکلسون به همراه ادوارد مورلی(به انگلیسی: Edward Morley) در سال ۱۸۸۷ این تداخلسنج را در آزمایش مشهور مایکلسون-مورلی بکار بردند.
فهرست مطالب:
وسایل آزمایش
هدف آزمایش
ملاحظات نظري
اختلاف راه نوري دو پرتو
تداخل سازنده
تداخل ویرانگر
نوار مرتبه صفر
اختلاف راه بخاطر وجود پنجره ها
ضريب شكست گاز مورد آزمايش در فشار اعمال شده
روش آزمايش
آزمايش 1- مدرج كردن تداخل سنج
ميزان جابجايي متوسط آينه ها
آزمايش 2- اندازه گيري طول موج منبع مجهول
طول موج سبز جیوه
آزمايش 3- اندازه گيري ضريب شكست گازها در فشار مورد نظر
و...