خصوصی سازی فرایندی اجرایی، مالی و حقوقی است که دولتها در بسیاری از کشورهای جهان برای انجام اصلاحات در اقتصاد و نظام اداری کشور به اجرا درمیآورند.
واژه «خصوصی سازی» حاکی از تغییر در تعادل بین حکومت و بازار و به نفع بازار است. خصوصیسازی وسیلهای برای افزایش کارایی (مالی و اجتماعی) عملیات یک مؤسسه اقتصادی است؛ زیرا چنین به نظر میرسد که مکانیسم عرضه و تقاضا و بازار در شرایط رقابتی باعث بکارگیری بیشتر عوامل تولید، افزایش کارایی عوامل و در نتیجه تولید بیشتر و متنوعتر کالاها و خدمات و کاهش قیمتها خواهد گردید. این پیشبینی به جهت مبانی تئوریک و علمی در سطح اقتصاد خرد و همچنین تجربه سایر کشورها امری پذیرفته شدهاست و در این صورت چرایی مسئله قابل پاسخ و اثبات است اما نکته غامض و پیچیده چگونگی انجام آن و در پیچیدهترین مسئله آن یعنی انتقال مالکیت و نیز شکلگیری بخش خصوصی در جامعه است.
بهطور خلاصه برای آنکه خصوصیسازی هرچه بهتر صورت پذیرد باید اقدامات زیر بهطور «همزمان» به عمل آیند:
فهرست مطالب:
تعاريف خصوصي سازي
چگونگی انجام خصوصی سازی
الزامات خصوصی سازی
موانع خصوصی سازی در ایران
اهداف خصوصي سازي
آثار خصوصی سازی (اصل 44)
محورها و عناوین اصلی سیاست های اصل 44 قانون اساسی
ساز و کارهای خصوصی سازی موفق در ایران
الزامات واگذاري
اشکالات تجربیات قبلی خصوصی سازی در ایران
پیش نیاز فرهنگی
مرسوم ترین روش های خصوصی سازی
فروش دارايي ها
عرضه سهام به عموم
صدور و توزيع كوپن
فروش سهام به كاركنان و مديريت شركت ها
تقسيم به واحدهاي كوچك تر
مشاركت با بخش خصوصي
اجاره به شرط تمليك
عرضه سهام به گروه هاي خاص
عوامل موثر بر عدم توفیق سیاست خصوصی سازی در ایران
و...