پاورپوینت جامع با عنوان رضا مرادی غیاث آبادی اخترباستانشناس

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (..pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

قسمتی از متن PowerPoint (..pptx) :

رضا مرادی غیاث آبادی اخترباستانشناس استاد رضا مرادی غیاث آبادی ، درسال1345در تهران به دنیاآمد. استاد درس خوانده ی رشته ی شرق شناسی - گرایش اختر شناسی - و دوره ی دکتری باستان شناسی - گرایش اخترباستان شناسی - است وی مولّف مستقل 30 عنوان کتاب و 150 مقاله است؛ ک تابهای اثرگذار و بدیعی چون: اوستای کهن و فرضیه هایی پیرامون نجوم شناسی بخش های کهن اوستا ، مهاجرت آریاییان و چگونگی آب و هوا و دریاهای باستانی ایران، کتیبه ی داریوش در بیستون، سالنامه کورش و نبونید، کارهای استاد رضا غیاث آبادی راهنمایی های زمان جشنهای ملی ایران باستان، بناهای قدیمی و نجومی ایران و تاثیر باورداشت های کیهانی بر نگاره های باستانی گوی بالدار و ... همچنین ایشان واضع نظریه ی کاربری تقویمی بناهای باستانی درایران نظیر: چارطاقی نیاسر و سکوهای 3گانه ی مجاور زیگورات چغار زنبیل، که حاصل سالها مطالعات میدانی و حدود 10 ها هزارکیلومتر سفر در ایران بوده است، می باشند. چارتاقی نیاسر چارتاقی نیاسر، بنایی باستانی از اواخر عصر اشکانی و یا اوایل عصر ساسانی است. این بنا جزو کهن ترین و بزرگترین نمونه های چارتاقی ایران و سالم ترین آنها است بنا با قاعده ای مربع شکل، اما درواقع ذوزنقه ای با اضلاع تقریبی 12 متر است که برای ساخت آن تنها از سنگ های آهکی رسوبی و ملات گچ استفاده شده است. سبکی سنگ های متخلخل و سختی اندک و انعطاف پذیری ملات آن، موجب تحمل زمین لرزه ها و پایداری بنا در عمر نزدیک به دوهزار سال آن شده است. چهار سوی این بنا همانند دیگر چارتاقی ها کاملاً باز بوده و هیچگونه در یا پنجره و بازدارنده های دیگری برای ورود به آن، وجود نداشته است تا مدت ها بر پایه روایت های داستان گونه کتاب (قم نامه) احتمال داده می شد که این بنا آتشکده ای از زمان اردشیر ساسانی باشد؛ اما تاکنون شواهد باستان شناختی و منابع مکتوب آن را تائید نکرده است از این بنا نخستین بار توسط هوتوم شیندلر گزارشی مختصر منتشر شد و سپس آندره پ. هاردی بررسی کوتاه مدتی پیرامون آن انجام داد که در مجموعه "آثار ایران" توسط آندره گدار منتشر شد. گدار در توضیح گزارش شیندلر، کارکرد آتشگاهی این بنا را رد می کند. در سال 1380 کاربرد این بنا و نیز دیگر چارتاقی های ایران، به عنوان یک تقویم آفتابی یا شاخص اندازه گیری زمان با استفاده از تغییرات میل خورشید، توسط رضا مرادی غیاث آبادی شناسایی شد.