پیشینه و مبانی نظری تعاریف،مفاهیم و مدلها و شیوه های فرزند پروری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 52 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏عنوان:
‏شیوه های فرزندپروری
2
‏فهرست مطالب
‏کلیات در مورد فرزندپروری
‏ تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرها
‏ ‏شیوه های فرزندپروری
‏تاریخچه شیوه فرزندپروری
‏ مدل های شیوه فرزندپروری
‏ ‏برنامه فرزندپروری مثبت
‏ ‏روابط مادر- کودک
‏دیدگاه‏‌‏های نظری مربوط به روابط مادر ‏–‏ کودک
‏پیشینه ‏پژوهش
‏منابع
4
‏کلیات:
‏از آنجایی که اولین و مهمترین واحد اجتماعی که هر نوزاد پس از تولد در آن پا می‏‌‏گذارد و با آن آشنا می شود خانواده ‏ا‏ست، پس خانواده بطور کلی، روابط والد و فرزند در شکل‏‌‏گیری هر فرد، بسیار مهم است. کودک در خانواده چگونگی روابط با بزرگترها، کوچکترها، روابط اجتماعی، طریقه‏‌‏ی‏ برخورد با مسائل و مشکلات، احترام، عطوفت، خشونت و پرخاشگری را می‏‌‏آموزد (شعاری نژاد، 1386). گرچه رابطه‏‌‏ی نامطلوب میان والدین و فرزندان، به گونه‏‌‏ی کلی ت‏أ‏ثیرات منفی در پی دارد، ت‏أ‏ثیرات منفی رابطه نامطلوب با مادر بیش از ت‏أ‏ثیرات منفی ناشی از وجود این‏ ‏گونه روابط با پدر است؛ زیرا کودکان زمان بیشتری را با مادر می‏‌‏گذرانند و در نتیجه ت‏أ‏ثیر بیشتری از وی می‏‌‏پذیرند. همچنین می‏‌‏توان گفت رفتار اجتماعی کودکان بیشتر مت‏أ‏ثر از رفتاری است که از مادر خود مشاهده کرده‏‌‏اند (احدی و بنی جمال، 1385).
‏ارتباط والد و فرزندی به ویژه ارتباط مادر و کودک یکی از عوامل خانوادگی مهم در رشد بهنجار یا نابهنجار هیجانات و رفتارهای کودک می باشد (لیفورد و همکاران، 2007). روابط والد و فرزند با همدیگر کنش متقابل دارند، به این معنا که ت‏أ‏ثیرات کودک و والدین دو سویه است (ماسن، 13‏80‏). تحقیقات مختلف نشان داده‏‌‏اند که وجوه رفتاری متعدد اختلال پایداری چون نقص توجه-بیش فعالی، می‏‌‏تواند به افسردگی مادران، اضطراب و احساس محدود شدن نقش والدین، احساس عدم لیاقت در امر تربیت فرزند، وابستگی ضعیف عاطفی بین کودک و والد، روابط منفی‏‌‏تر این کودکان با خواهران و برادرانشان، بالا رفتن سطح تنش در خانواده، بالاتر بودن میزان طلاق و از هم گسیختگی روابط خانوادگی در خانواده‏‌‏های کودکان مبتلا به این اختلال منجر شود (شیبر و جانستون، 1992؛ جانستون، 1996؛ به نقل از هوش ور و همکاران، 1388).
‏رابطه والد-کودک (ب‏ه ‏طور نوعی رابطه مادر-‏ ‏کودک) به عنوان عامل خانوادگی مهم در اختلاف بین کودکان نرمال و غیر نرمال در رشد هیجان، رفتاری و اجتماعی تعریف شده است (کاکس و پالی- Cox & Paley
‏، 1997؛ پالی- Paley B
‏ و همکاران، 2000؛ واترز و کومینگ