لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 28 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
تعريف مسؤوليت در لغت و اصطلاح
اين واژه، از ريشهي سَأَلَ به معني پرسيدن و درخواست كردن است. مسؤوليت، مصدر جعلي از اسم مفعول سَأَلَ و به معني موظف بودن به انجام دادن كاري ميباشد. مسؤول بودن، يعني:
1ـ موظف دانستن خود به انجام دادن كاري. اين معني در سورهي فرقان آيه 16 بيان شده است: «لهَُّمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَلِدِينَ كاَنَ عَلي رَبِّكَ وَعْدًا مَّسُْئولا. جاودانه هر چه بخواهند در آن جا دارند. پروردگار تو مسئوول [تحقق] اين وعده است.»
2ـ بازخواست شدن در برابر چگونگي انجام دادن كارهايي كه خود تعيين كرده يا از او خواسته شده؛ اين معني در سورهي احزاب آيه 15 بيان شده است: «وَ لَقَدْ كاَنُواْ عَاهَدُواْ اللَّهَ مِن قَبْلُ لايُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَ كاَنَ عَهْدُ اللَّهِ مَسُْئولا. با آنكه قبلاً با خدا پيمان جدي بسته بودند كه پشت [به دشمن] نكنند؛ و بايد بدانند پيمان خدا همواره بازخواست دارد.»
3ـ تحمل كردن پيامدهاي انجام ندادن يا درست انجام ندادن كار پس از بازخواست. اين معني در سورهي صافات آيه 24 بيان گرديده: «وَ قِفُوهُمْ إِنهَُّم مَّسُْئولُون. آنها را بازداشت نماييد؛ زيرا بايد پيامد كارهاي خود را تحمل نمايند.»
مسؤوليت در اصطلاح، يعني پذيرفتن انجام دادن كاري با همهي خطرهاي احتمالي آن و آمادگي براي بازخواست شدن در برابر كسي كه انجام دادن كار يا كارها را واگذار نموده و تحمل پيامدهاي درست انجام ندادن وظيفه.1ـ فرهنگ روبرت Le petit Robert پاريس: انتشارات روبرت، 1992 ص. 1688
منشأ مسؤوليت
منشأ مسؤوليت يا افراد است يا قرارداد و يا پروردگار. در اين پژوهش، سخن از مسؤوليتي است كه خداوند بر دوش پيامبرانش گذاشته؛ از اين رو، پيامبران در برابر انسانها پاسخگو نبودند و تنها در برابر خداوندي كه مسؤوليت بر عهدهي آنها نهاده پاسخگو بودند. همچنان كه در سورهي جن آيه 21 فرمود: «قُلْ إِنيِ لَا أَمْلِكُ لَكمُْ ضَرًّا وَ لارَشَدًا.»
همچنين، پاداش مسؤوليت پيامبران هم با خداوند بوده و نه با انسانها؛ همچنان كه در سورهي شوري آيه 23 ميفرمايد: «... قُل لاأَسَْئلُكمُْ عَلَيْهِ أَجْرًا... بگو من براي رسالتم مزدي از شما نميخواهم.»
رابطهي مسؤوليت با اهليت يا قابليت و توانمندي فرد
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 28 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
تعريف مسؤوليت در لغت و اصطلاح
اين واژه، از ريشهي سَأَلَ به معني پرسيدن و درخواست كردن است. مسؤوليت، مصدر جعلي از اسم مفعول سَأَلَ و به معني موظف بودن به انجام دادن كاري ميباشد. مسؤول بودن، يعني:
1ـ موظف دانستن خود به انجام دادن كاري. اين معني در سورهي فرقان آيه 16 بيان شده است: «لهَُّمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ خَلِدِينَ كاَنَ عَلي رَبِّكَ وَعْدًا مَّسُْئولا. جاودانه هر چه بخواهند در آن جا دارند. پروردگار تو مسئوول [تحقق] اين وعده است.»
2ـ بازخواست شدن در برابر چگونگي انجام دادن كارهايي كه خود تعيين كرده يا از او خواسته شده؛ اين معني در سورهي احزاب آيه 15 بيان شده است: «وَ لَقَدْ كاَنُواْ عَاهَدُواْ اللَّهَ مِن قَبْلُ لايُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَ كاَنَ عَهْدُ اللَّهِ مَسُْئولا. با آنكه قبلاً با خدا پيمان جدي بسته بودند كه پشت [به دشمن] نكنند؛ و بايد بدانند پيمان خدا همواره بازخواست دارد.»
3ـ تحمل كردن پيامدهاي انجام ندادن يا درست انجام ندادن كار پس از بازخواست. اين معني در سورهي صافات آيه 24 بيان گرديده: «وَ قِفُوهُمْ إِنهَُّم مَّسُْئولُون. آنها را بازداشت نماييد؛ زيرا بايد پيامد كارهاي خود را تحمل نمايند.»
مسؤوليت در اصطلاح، يعني پذيرفتن انجام دادن كاري با همهي خطرهاي احتمالي آن و آمادگي براي بازخواست شدن در برابر كسي كه انجام دادن كار يا كارها را واگذار نموده و تحمل پيامدهاي درست انجام ندادن وظيفه.1ـ فرهنگ روبرت Le petit Robert پاريس: انتشارات روبرت، 1992 ص. 1688
منشأ مسؤوليت
منشأ مسؤوليت يا افراد است يا قرارداد و يا پروردگار. در اين پژوهش، سخن از مسؤوليتي است كه خداوند بر دوش پيامبرانش گذاشته؛ از اين رو، پيامبران در برابر انسانها پاسخگو نبودند و تنها در برابر خداوندي كه مسؤوليت بر عهدهي آنها نهاده پاسخگو بودند. همچنان كه در سورهي جن آيه 21 فرمود: «قُلْ إِنيِ لَا أَمْلِكُ لَكمُْ ضَرًّا وَ لارَشَدًا.»
همچنين، پاداش مسؤوليت پيامبران هم با خداوند بوده و نه با انسانها؛ همچنان كه در سورهي شوري آيه 23 ميفرمايد: «... قُل لاأَسَْئلُكمُْ عَلَيْهِ أَجْرًا... بگو من براي رسالتم مزدي از شما نميخواهم.»
رابطهي مسؤوليت با اهليت يا قابليت و توانمندي فرد