لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
تاریخچه:
کخ1Koch
در آفریقای شرقی برای اولین بار پیروپلاسم2 Piroplasma
های کوچک را در خون گاو مشاهده نمود. در سال 1904 تیلر3 Theiler
در آفریقای جنوبی انگلی را به نام پیروپلاسما پارووم4 Piroplasma parvum
شناسایی کرد و نشان داد که این انگل با تزریق به حیوان سالم انتقال نمی یابد. در همان سال دو نفر روسی به نام های شونکوفسکی5 Dschunkowsky
و لوس6 Luhs
پيروپلاسم های کوچکی را در خون گاوهای قفقاز پيدا کردند و انگل را پيروپلاسما آنولاتم7 P. annulatum
نامیدند.
در سال 1907 بتنکورت8 Bettencourt
و همکاران هنگام تقسيم بندی پیروپلاسما، جنس تيلريا را برای انگل ها کوچکی که در آفريقای جنوبی کشف شده بود، اختصاص دادند و پيروپلاسما پارووم به تيلريا پارووم تغيير نام يافت. در سال 1910 محققان مختلف در عقده های لنفاوی و کبد گاوهای مبتلا به تب سواحل شرقی9 East coast fever
اجسام مخصوصی یافتند که گوندر10 Gonder
در آن سال هویت آن ها را کشف نمود و اثبات کرد آن ها همان مراحل شیزونت11 Schizont
انگل می باشند. تيلريا لستوکاردی (تيلريا هيرسی)13 T. hirci
عامل اصلی نوع بدخيم تيلريوز گوسفند و بز می باشد که به عنوان يک فرم جديد از پیروپلاسموز، ابتدا در گوسفندان سودانی دیده شده و توسط محمد افندی اسکار14 Effendi Askar
توصیف شده و جزئيات آن توسط او ثبت شد و سپس در آزمايشگاه های دامپزشکی وزارت کشاورزی مصر در سال 1914 توسط ليتلوود1 Littelwood
به تأييد نهايی رسيد.
در پاتولوژی دو مورد گوسفند تلف شده در قرنطینه از سودان، پیروپلاسمای کوچک داخل اریتروسیتی در اشکال مختلف و نیز ماکروشیزونت2 Macroschizont
خارج اریتروسیتی (اجسام آبی کخ3 Koch's blue bodies
) در طحال و عقده های لنفاوی يافت شد. ماسون4 Mason
فرم تازه کشف شده را از مدل گوسفندی بابزيا خصوصاً پیروپلاسما اوويس5 P. ovis
که در مصر و سوریه شایع بود تفکیک کرد. مراحل آسیب شناختی و اندازه ی کوچک پیروپلاسما به همراه شيزونت های خارج اريتروسيت، آنها را به اين واقعيت رهنمود کرد که اين اجسام يافت شده نوعی از تيلريا بنام
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 20 صفحه
قسمتی از متن word (..docx) :
تاریخچه:
کخ1Koch
در آفریقای شرقی برای اولین بار پیروپلاسم2 Piroplasma
های کوچک را در خون گاو مشاهده نمود. در سال 1904 تیلر3 Theiler
در آفریقای جنوبی انگلی را به نام پیروپلاسما پارووم4 Piroplasma parvum
شناسایی کرد و نشان داد که این انگل با تزریق به حیوان سالم انتقال نمی یابد. در همان سال دو نفر روسی به نام های شونکوفسکی5 Dschunkowsky
و لوس6 Luhs
پيروپلاسم های کوچکی را در خون گاوهای قفقاز پيدا کردند و انگل را پيروپلاسما آنولاتم7 P. annulatum
نامیدند.
در سال 1907 بتنکورت8 Bettencourt
و همکاران هنگام تقسيم بندی پیروپلاسما، جنس تيلريا را برای انگل ها کوچکی که در آفريقای جنوبی کشف شده بود، اختصاص دادند و پيروپلاسما پارووم به تيلريا پارووم تغيير نام يافت. در سال 1910 محققان مختلف در عقده های لنفاوی و کبد گاوهای مبتلا به تب سواحل شرقی9 East coast fever
اجسام مخصوصی یافتند که گوندر10 Gonder
در آن سال هویت آن ها را کشف نمود و اثبات کرد آن ها همان مراحل شیزونت11 Schizont
انگل می باشند. تيلريا لستوکاردی (تيلريا هيرسی)13 T. hirci
عامل اصلی نوع بدخيم تيلريوز گوسفند و بز می باشد که به عنوان يک فرم جديد از پیروپلاسموز، ابتدا در گوسفندان سودانی دیده شده و توسط محمد افندی اسکار14 Effendi Askar
توصیف شده و جزئيات آن توسط او ثبت شد و سپس در آزمايشگاه های دامپزشکی وزارت کشاورزی مصر در سال 1914 توسط ليتلوود1 Littelwood
به تأييد نهايی رسيد.
در پاتولوژی دو مورد گوسفند تلف شده در قرنطینه از سودان، پیروپلاسمای کوچک داخل اریتروسیتی در اشکال مختلف و نیز ماکروشیزونت2 Macroschizont
خارج اریتروسیتی (اجسام آبی کخ3 Koch's blue bodies
) در طحال و عقده های لنفاوی يافت شد. ماسون4 Mason
فرم تازه کشف شده را از مدل گوسفندی بابزيا خصوصاً پیروپلاسما اوويس5 P. ovis
که در مصر و سوریه شایع بود تفکیک کرد. مراحل آسیب شناختی و اندازه ی کوچک پیروپلاسما به همراه شيزونت های خارج اريتروسيت، آنها را به اين واقعيت رهنمود کرد که اين اجسام يافت شده نوعی از تيلريا بنام