مکتب پراگماتیسم-pragmatism

عمل گرایی یا پراگماتیسم (به فارسی: بِه برآیند گرایی) (به فرانسوی: Pragmatisme )، سنتی فلسفی است که کلمات و افکار را ابزارهایی برای پیش بینی، حل مسئله و کنش می داند، و این ایده که کارکرد اندیشه توصیف،ارایه یا بازتاب واقعیت است را رد می کند.

در این پاورپوینت 66 صفحه ای به صورت جامع به برسی ابعاد مختلف مکتب پراگماتیسم، نظریه های مدیریتی ذیل مکتب پراگماتیسم و....پرداخته شده است. 

اما به تدریج معنای پراگماتیسم تغییر کرد .پراگماتیسم قائل به این شد که حقیقت امر جدایی از انسان نیست؛ بلکه تنها دلیل برای اینکه یک نظر درست و حقیقی است و یک نظر، باطل و خطا، این است که اولی در عمل به درد انسان بخورد و برای او کارآمد و موثر باشد و دیگری چنین نباشد.
به این ترتیب، معنای صدق قضیه در پراگماتیسم تغییر یافت . صدق هر گزاره، فقط توسط نتایج عملی آن سنجیده می شود نه در مقایسه با واقعیت خارجی. یک فکر یا عقیده تا وقتی که فقط عقیده است، بخودی خود نه صحیح است و نه غلط؛ بلکه فقط در جریان آزمایش و کار برد عملی آن است که برحسب نتایجی که از آن نظر گرفته می شود. صادق یا کاذب می شود .

 پراگماتیسم مشتق ازلفظ یونانی (pragma) و به معنی عمل است. این واژه اول بار توسط چالرزساندرزپیرس(Charles sanders pierce) ،    منطقی دان آمریکائی به کار برده شد. مقصود او از به کاربردن این واژه، روشی برای حل کردن و ارزشیابی مسائل عقلی بود.