درسنامه فارسی هفتم درس دوم چشمه معرفت معنی واژگان و معنی نثر و شعر معنی درس همراه با ارایه ها

تعداد   4    صفحه  فایل   PDF     در حالت به صورت فشرده در قالب  winzipقابل دانلود می باشد.

🔹زاویه ی دید این داستان ، روایت به شیوه ی سوم شخص مفرد است . 🔹شخصیّت ها : 1- کَژال : مادری که کودک شیرخواره در آغوش دارد و برای دیدن عمه کابوک روانه می گردد. یادآوری : کِژال در زبان کردی به معنی دختر زیبا و رعنا و چشم عسلی است . گویا با واژه غزل و غزال از دید ریشه شناسی، پیوندی دارد . 2- روناک : کودک شیرخوار و دختر قنداقه ی کژال . 3- گرگ : که بر سر راه کژال نمایان می شود و کودک قنداقه ی کژال را می رباید . 4- هَه ژار : شوهر کژال که در داستان حضور ندارد و فقط این کژال است که در برابر گرگ فریاد می زند و او را به کمک می طلبد . 5- آزاد : جوان کشاورز روستایی که به کمک کژال می آید و پنجه در چنگال گرگ می افکند و با او درگیر می شود و پس از مدّتی درگیری با آن ، سرانجام گرگ را از پا درمی آورد ، هرچند که خود نیز زخم فراوان دارد و نفس هایش به شماره می افتد امّا روناک را نجات می دهد . 🔹نثر داستان ، یک دست و روان است . نویسنده در چند مورد از گویش کردی بهره گرفته است. 🔹طاهره ایبد : متولّد دی ماه 1342 شیراز است. کتاب های داستانی ایشان: 1- باغچه توی گلدان 2- به هوای گل سرخ 3- خانواده آقای چرخشی معنی کلمات چشمه معرفت فارسی هفتم 🍂 لپ : گونه 🍂 قُنداقه : پارچه ای که نوزاد را در آن می پیچند 🍂 روله : فرزند به زبان کردی 🍂 گالش : نوعی کفش قدیمی زنانه (کفش لاستیکی) 🍂 خیش :وسیله ای برای شخم زدن، گاو اهن 🍂 پاره ی تن : فرزند عزیز(کنایه) 🍂 مویه : گریه کردن مویه کنان :گریه کنان 🍂 زار زدن: گریه کردن 🍂 دایه : مادر 🍂 هراسان : ترسان 🍂 دندان برسر دندان ساییدن: کنایه از خشمگین بودن 🍂 خُرناسه :صدایی که در حالت خواب از گلو بیرون می اید . 🍂 معطّل : منتظر، بی کار، بلا تکلیف 🍂 مَجال : فرصت، وقت لازم 🍂 زُل زدن : خیره شدن 🍂 پا برهنه : بدون کفش 🍂 تقلا : کوشش، تلاش 🍂 هق هق : صدای بریده بریده ی گریه طولانی 🍂 خشکش زد : مات و مبهوت شد. 🍂 بغل زد: بغل کرد 🍂 دهکده: منظور مردم دهکده 🍂 لپ: گونه 🍂 قنداقه: پارچه ای که نوزاد را در آن می پیچند. 🍂 روله: فرزند، عزیز 🍂 گالش: کفش 🍂 پی: به دنبال 🍂 خیز: پریدن 🍂 تن کژال مثل علفی در باد می لرزید: تشبیه 🍂 خیز کرد: پرید 🍂 گرگ دستهایش را مثل تیغه داس در هوا می چرخاند: تشبیه 🍂 تیرک: ستون 🍂 خاکم به سر: ضمیر میم در اینجا بخاطر نوع گویش جابجا شده است، خاک به سرم 🍂 خیش: گاوآهن 🍂 خیش می کشید: شخم می زد، می خراشید 🍂 مویه: شیون، ناله، زاری 🍂 روناک مثل بره ای دست هایش را در هوا تکان می داد: تشبیه 🍂 کوبیدند: ضربه زدند، زخمی کردند 🍂 معطل نماند: صبر نکرد 🍂 درهم پیچید: گلاویز شد 🍂 بدَرد: پاره کند 🍂 مجال: مهلت 🍂 قوه: توان، نیرو 🍂 تقلا: دست و پا زدن