پاورپوینت پلی استایرن
نوع فایل power point
قابل ویرایش 47اسلاید
قسمتی از اسلایدها
پلیمرهای سازنده در آب محلول نیستند ولی مونومرهای سازنده،قابل حل در آب می باشند.در ضمن،تاثیر عوامل محیطی از قبیل دما بر روی این پلیمرها و نتایج حاصل از آن مانند جدا شدن مونومرها و نفوذ به ماده غذایی،بسیار قابل توجه است.در واقع،تماس بین این باقیمانده های مونومری با ماده غذایی به وجود می آید.این پدیده که تحت عنوان مهاجرت(Migration) مطرح می شود،پیامد این فعل و انفعالات و در نهایت،آلوده شدن ماده غذایی به مونومرهای پلاستیکی می باشد.در صورت بروز این اتفاق مونومر از طریق غذا وارد بدن می شود و در بافت های مختلف، از قبیل بافت های چرب جایگزین می گردد.البته نفوذ این گونه مونومرها به خاطر خاصیت چربیدوست آن ها در محیط چرب بیشتر است و غذاهای چرب در تقابل با این گونه پلاستیکها نیز کم نیستند.
عوامل موثر بر انتقال مونومرها از پلیمرهای پلاستیکی به غذای محتوی ظروف عبارتند از:دما،اسیدیته محیط و چربی محیط.
مهمترین محل های توزیع مونومر استایرن در بدن:کبد،قلب،بافت چربی زیر پوست،ریه ها،مغز و طحال هستند.
متابولیسم
استایرن در بدن از طریق اکسیداسیون به اکسید استایرن تبدیل می شود که این کار توسط سیستم منواکسیژناز کبدی و سیتو کروم P450 انجام می گیرد.مسیر عمده و مستقیم محصول این کار یعنی همان اکسید استایرن با چند تغییر و تبدیل آنزیمی به اسید هیپوریک تبدیل می شود و یا مستقیما توسط مزدوج شدن با گلوتاتیون،تولید اسید مرکاپتوریک را می نماید.
جذب خوراکی مونومر استایرن به صورت عمده از طریق روده و معده صورت میپذیرد.بالاترین میزان حضور آن در پلاسما چند دقیقه بعد از جذب حاصل می شود.اکسید استایرن که شناخته شده ترین متابولیت استایرن در بدن است،در کبد متابولیزه شده و به اسید بنزوییک و اسید فنیل گلی اکسیلیک در ادرار تبدیل می شود.مقدار کمی نیز از طریق مجرای تنفسی دفع می شود.
فهرست مطالب و اسلایدها
پلی استایرن
متابولیسم
سمیت ناشی از مونومر استایرن
اثرات این مونومر بر قسمت های مختلف بدن به شرح زیر است:
نتیجه گیری
نوع فایل power point
قابل ویرایش 47اسلاید
قسمتی از اسلایدها
پلیمرهای سازنده در آب محلول نیستند ولی مونومرهای سازنده،قابل حل در آب می باشند.در ضمن،تاثیر عوامل محیطی از قبیل دما بر روی این پلیمرها و نتایج حاصل از آن مانند جدا شدن مونومرها و نفوذ به ماده غذایی،بسیار قابل توجه است.در واقع،تماس بین این باقیمانده های مونومری با ماده غذایی به وجود می آید.این پدیده که تحت عنوان مهاجرت(Migration) مطرح می شود،پیامد این فعل و انفعالات و در نهایت،آلوده شدن ماده غذایی به مونومرهای پلاستیکی می باشد.در صورت بروز این اتفاق مونومر از طریق غذا وارد بدن می شود و در بافت های مختلف، از قبیل بافت های چرب جایگزین می گردد.البته نفوذ این گونه مونومرها به خاطر خاصیت چربیدوست آن ها در محیط چرب بیشتر است و غذاهای چرب در تقابل با این گونه پلاستیکها نیز کم نیستند.
عوامل موثر بر انتقال مونومرها از پلیمرهای پلاستیکی به غذای محتوی ظروف عبارتند از:دما،اسیدیته محیط و چربی محیط.
مهمترین محل های توزیع مونومر استایرن در بدن:کبد،قلب،بافت چربی زیر پوست،ریه ها،مغز و طحال هستند.
متابولیسم
استایرن در بدن از طریق اکسیداسیون به اکسید استایرن تبدیل می شود که این کار توسط سیستم منواکسیژناز کبدی و سیتو کروم P450 انجام می گیرد.مسیر عمده و مستقیم محصول این کار یعنی همان اکسید استایرن با چند تغییر و تبدیل آنزیمی به اسید هیپوریک تبدیل می شود و یا مستقیما توسط مزدوج شدن با گلوتاتیون،تولید اسید مرکاپتوریک را می نماید.
جذب خوراکی مونومر استایرن به صورت عمده از طریق روده و معده صورت میپذیرد.بالاترین میزان حضور آن در پلاسما چند دقیقه بعد از جذب حاصل می شود.اکسید استایرن که شناخته شده ترین متابولیت استایرن در بدن است،در کبد متابولیزه شده و به اسید بنزوییک و اسید فنیل گلی اکسیلیک در ادرار تبدیل می شود.مقدار کمی نیز از طریق مجرای تنفسی دفع می شود.
فهرست مطالب و اسلایدها
پلی استایرن
متابولیسم
سمیت ناشی از مونومر استایرن
اثرات این مونومر بر قسمت های مختلف بدن به شرح زیر است:
نتیجه گیری