تحقیق در مورد وقف

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏صدقات جاریه و به خصوص وقف، یکی از بهترین و مؤثرترین شیوه های انفاق است، که موجب ‏می شود تا برای همیشه زمان آثار و خیرات بخشش مال و کمک به مردم به ویژه محرومان و ‏نیازمندان، شامل حال واقف شده، از بهره های معنوی و اخروی آن سود برد. در میان ‏انواع روش ها و شیوه های انفاق و بخشش و خرج مال در راه خداوند، شیوه ای همچون وقف، ‏حائز خیر و برکت بسیار و همیشگی، برای واقف و مردم نیست.
‏تعریف وقف
‏وقف را چنین تعریف کرده‌اند: منعفت حاصل از چیزی را در راه ‏بخصوصی خرج کردن.
‏وقف در اسلام ثواب بسیاری دارد و پس از مرگ، به عنوان ‏صدقه ‏دایماً به شخص ‏وقف‌کننده می‌رسد.
‏ائمه اطهار علیهم السلام ‏خود در اجرای سنت ‏وقف پیشقدم بودند؛ ‏امام ‏علی علیه السلام ‏چاه‌ها و باغ‌های بسیاری را که به دست خود احداث فرموده بود، ‏در راه خدا و مسلمانان وقف کرد. برخی از این چاه‌ها هنوز در کشور عربستان با عنوان «‏آبار علی» (چاه‌های علی) شناخته می‌شود و مورد استفاده است.
‏رفع بسیاری از ‏نیازمندی‌های مستمندان و گشوده شدن بسیاری از گره های اقتصادی با سنت وقف، عملی ‏است.
‏وقف، ثروت و مایملک ‏را بسان چشمه ای همیشه جوشان می سازد، که هرگز از فیضان و جوشش باز نمی ایستد و ‏برای همیشه روزگار خیر و برکت را بر بستر زمان و اجتماع جاری می سازد و صاحب خویش ‏را از بهره های عظیم برخوردار می کند.
‏در اینجا یادآوری کلامی گرانسنگ از میان ‏سخنان و تأکیدات بسیاری که پیامبر بزرگ اسلام در زمینه ترغیب و تشویق مؤمنان به ‏انفاق داشته اند مناسب به نظر می رسد.
‏پیامبر ‏اکرم ‏می فرمایند، با مردن انسان طومار زندگی او پیچیده شده و برای همیشه ارتباط ‏او با دنیا قطع می گردد، مگر سه گروه:
‏دانشمندی که اثری علمی برای هدایت مردم، از خود به یادگار گذاشته باشد.
‏صدقات و خیرات مستمری که مردم، به آنها سود برند، از کسی باقی مانده باشد.
‏فرزند ‏صالح ‏و نیک کرداری که پدر و مادر را به دعای ‏خیر یاد کنند.
‏حسب تأکید پیامبر عظیم الشأن اسلام از همان آغاز، مسلمانان ‏وقف را مورد عمل خود قرار دادند.
‏در کتب تاریخ و ‏حدیث ‏آمده است اغلب ‏صحابه پیغمبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم از خود موقوفاتی را به یادگار گذاشتند، تا ‏آنجا که ‏جابر ‏بن عبدالله انصاری ‏می گوید: از یاران پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم کسی نبود ‏که توانایی مالی داشته و چیزی را وقف نکرده باشد.
‏امام ‏علی ‏علیه السلام موقوفات بسیاری را از خود به جای گذاشت اسامی موقوفات و ‏وقفنامه های امام علیعلیه‌السلام در مطاوی کتب حدیث آمده است، این وقفنامه ها خود ‏همواره یک منبع الهام بخش، برای مسلمانان در طول تاریخ بوده است.
‏وقف
‏وقف‏ عبارت است از اینکه عین مال حبس و منافع آن تسبیل شود.» (ماده ۵۵ قانون مدنی). جمع این واژه اوقاف است. به مال و زمین وقف شده، موقوفه گفته می‌شود. وقف از جمله عقود معینی است که در فقه امامیه از اعتبار خاصی برخوردار می‌باشد.
‏پیشینه در ایران
‏در اواخر شاهنشاهی ‏ساسانیان‏ بنیادهای نیکوکاری به منظور رستگاری روان در ایران بنیاد شد که پول آن صرف کمک به تنگدستان و احداث تأسیسات ‏عام‌المنفعه‏ می‌شد. همین بنیادها بعدها الگویی برای وقف اسلامی شدند.‏[۱]
‏در ایران در تشکیلات اداری دورهٔ سامانیان (۲۶۱ – ۳۸۹ هجری) از دیوان موقوفات و یا دیوان اوقاف نام برده شده که کار آن رسیدگی به امور مساجد و اراضی موقوفه بوده‌است.
‏[‏ویرایش‏] انعقاد وقف
‏برای انعقاد وقف به جز «‏شرایط اساسی صحت قراردادها‏» شرایط خاصی ضروری می‌باشد که عبارت‌اند از:
‏حبس عین
‏تسبیل منفعت
‏قابلیت بقای عین
‏قبض عین
‏اینک به شرح هر یک از موارد بالا می‌پردازیم:
‏حبس عین:منظور از حبس مال موقوفه این است که واقف(وقف دهنده)در مدت وقف، حق هیچ گونه دخل و تصرفی در عین موقوفه ندارد. یعنی واقف حق ندارد که مال موقوفه را بفروشد یا اینکه هرگونه نقل و انتقال حقوقی نسبت به مال موقوفه انجام دهد یا تصرفی در مال موقوفه بکند که منافی وقف باشد.
‏تسبیل منفعت:وقف در صورتی صحیح می‌باشد که منظور واقف از وقف حبس عین به منظور قرب الهی و فی سبیل الله باشد.