تحقیق در مورد نگاهی به بدیع در جلد سوم مثنوی 24 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 24 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏نگاهی به بدیع در جلد سوم مثنوی
‏دیباچه
‏مثنوی ، کتابی است تعلیمی و درسی در زمینه عرفان و اصول تصوف و اخلاق و معارف و ‏…
‏و مولانا بیشتر به خاطر همین کتاب شریف ، معروف شده است . مثنوی ، دریای ژرفی است که در آن می ت‏و‏ان در آن غواصی کرد و به انواع ل‏آ‏لی و اقسام گوهر های معنوی دست یافت .
‏بی گمان درخشان ترین کار حُسام الدین این بود که با لیاقت و درایتی کم نظیر توانست مولانا را از عالم جذبه و استغراق محض بدر آورد‏ و وی را متوجه عالم تمکین نماید تا معارف و تجارب باطنی او که به اوج پختگی و زبدگی رسیده بود به ظهور رسد و چراغ راه علم بشریت شود .
‏تکرار در مطالب مثنوی ، بسیار به چشم می خورد و این تکرار ها صورت تکرار دارد و در معنا تکرار نیست ‏هر کدام از مطالب مکرر در مثنوی ، حاوی نکته ای تازه و نغز است .
‏دیگر آنکه مثنوی ، سه نوع مخاطب دارد : عام ، خاص ، اخص .
‏پاره ای از ابیات مثنوی ، متوجه عام مردم است گویی که مولانا در مجلس وعظ و خطابه حا‏ض‏ر شده و سخنانی در سطح افهام عموم و ‏اذهان‏ مردم ‏ایراد‏ می کند از قبیل نصایح و پند ها ، و گمان به قدر توان خود از آن سخنان بهره مند می شوند : مانند :
‏این جهان کوه است و فعل ماندا سوی ما آید نداها را صدا
‏قصه دوم مخاطبان خا‏ص‏ است . مطالبی است که مولانا با یاران دمساز ‏و همدمان همراز خود در خلوت گفته است .
‏ بخش سوم ، مخاطبان اخص دارد نوعی حدیث نفس است که مولانا در حالت جذبه و شور عشق و یا در مراقبه و استغراق داشته است . و به طور کلی کلام مولوی ساده و دور از هر گونه آرایش و پیرایش است ولی او در عین سادگی چنان به مهارت سخن پرداخته است که بی تردید او را در ردیف اول