تحقیق در مورد مقدمه اي براي بهشت دانته 31 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 31 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏2
‏مقدمه اي براي بهشت دانته
‏بهشت منظومه اي است نمايشي، از اشكالي كه پيوسته در حال گردش كردن و ورود و خروج از صحنه و شكل گيري و از نوع شكل گيري و بالاخره از شكل افتادن است. اين منظومه‏،‏ مربوطه به صداهايي است كه از ميان شعله هايي كه فاقد شكل و صورت هستند، به صحبت و اظهار عقايدي زيبا مي پردازند و مربوط به حروف و واژگاني است كه در پهنه افلاك بهشتي، به وسيله شعله هايي زنده و در حال حركت، نوشته مي شوند... اين منظومه به شعله هايي مربوط است كه به شكل عقاب مي شوند و نيز آمف‏ي‏ تئاتري عظيم و وسيع كه درون نسترني آسماني در فلك دهم كه عرش اعلي است، ظاهر مي شود. ‏جايي كه ارواح نياكان و رستگاران‏،‏ در رديف هايي منظم ‏و دقيق حضور به هم رسانده اند.
‏ابهت اين منظومه به گونه اي است كه پس از سپري شدن دو سوم از سرود‏ها ‏و در طول سفر از فلكي به فلك ديگر، مسافر پس از برگرداندن ‏نگاه خود به عقب و به سمت پايين، قادر است زمين را بنگرد و از كوچكي و حقارت آن، مانند خود دانته لبخندي تحقير آميز بزند.
‏با اين حال يك چنين ابهت و وسعتي لايتناهي، احساس تنهايي و انزوا و يا احساس شبيه به‏ ‏((‏ ‏محروميت‏))‏ ‏و صميميت در فرد ايجاد نمي كند.‏ فقط در يكجا است كه چنين حالتي به انسان دست مي دهد: آنهم زمان ورود صميمانه ما، به داخل اين منظومه، كه همچون كارگاه كار، يا دكان آهنگري، يا كارخانه، يا ذهن، يا مغز، يا قلب و بالاخره روح اين خالق و سازنده شعر به نظر مي رسد.
‏در اينجا خواننده دستخوش نوعي نااميدي نيز مي شود كه بخش تلخ و ناراحت كننده اي از پيشگويي غم انگيزي را شكل مي بخشد كه دانته از نياي بزرگوار خويش، كاچياگوئيدا مي شنود...
‏و در اينجاست كه پي مي بريم غروري كه اين بخش واپسين، در وجود دانته پديد آورده بود، به گونه اي است كه حالت بي همتا بودن و يگانگي او را در انجام اين كار، به سهولت به اثبات مي رساند و اين را در سرود دوم و نوزدهم بهشت به خوبي مي توان مشاهده نمود. شاديهاي بهشتي براي اكثر ما در اين وضعيت فعلي، نوعي علاقه محسوب مي شود كه بايد به تدريج بدست بايد و به راستي كه بخش بهشت‏ ‏((‏كمدي الهي‏))‏ اثر دانته، داستاني درباره پرورش همين‏ ‏((‏علاقه‏))‏ است. دانته اي كه تا اسفل السافلين فرود آمده بود و سپس از كوه برزخ صعود كرده بود تا در ستيغ آن ‏ك‏وه عجيب، به تماشاي زيبايي و شگفتي موجود در بهشت زميني بپردازد، هنوز هم پس از اين همه تجربيات عجيب و دشوار و بي همتا، آماده نيست كه با صحنه هاي بهشتي رويارو شود و اين در مورد ما نيز كه صرفا خوانندگان او در برهه از زمان هستيم، صدق مي كند. دانته از صعودي كه از زمين به فلك ماه انجام مي دهد، كاملا بي اطلاع است و ياراي وصف كردن را در خود نمي بيند. هنگامي كه ارواحي رستگار شده به نزديكش مي آيند، او باز هم آنان را به عنوان بازتابي از ارواحي كه پشت س