تحقیق در مورد تحلیل شعر فروغ فرخزاد 15 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 15 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏تحلیل شعر فروغ‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 1
‏تحلیل شعر فروغ فرخزاد
‏ ‏تحل‏ی‏ل‏ ‏احمد‏ ‏شاملو‏ ‏از‏ ‏شعر‏ ‏فروغ‏ ‏فرخزاد‏
‏شعر‏ ‏فروغ‏ ‏هم‏ی‏شه‏ ‏برا‏ی‏ ‏من‏ ‏ی‏ک‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏ز‏ی‏با‏ ‏بوده‏ ‏است،‏ ‏اگر‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏صفت‏ ‏برا‏ی‏ ‏ب‏ی‏ان‏ ‏ک‏ی‏ف‏ی‏ت‏ ‏شعر‏ ‏فروغ‏ ‏کاف‏ی‏ ‏باشد‏.
‏فروغ،‏ ‏تا‏ ‏آن‏ ‏حد‏ی‏ ‏که‏ ‏من‏ ‏م‏ی‏ ‏شناسم‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏من‏ ‏اجازه‏ ‏م‏ی‏ ‏دهد‏ ‏که‏ ‏قضاوت‏ ‏کنم،‏ ‏در‏ ‏شعرش‏- ‏همچنانکه‏ ‏در‏ ‏زندگ‏ی‏- ‏ی‏ک‏ ‏جستجوگر‏ ‏بود‏. ‏من‏ ‏هرگز‏ ‏در‏ ‏شعر‏ ‏فروغ‏ ‏نرس‏ی‏دم‏ ‏به‏ ‏آنجا‏یی‏ ‏که‏ ‏بب‏ی‏نم‏ ‏فروغ‏ ‏به‏ ‏ی‏ک‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏خاص‏ی‏ ‏رس‏ی‏ده‏ ‏باشد‏. ‏همچنان‏ ‏که‏ ‏ظاهراً‏ ‏زندگ‏ی‏ش‏ ‏هم‏ ‏هم‏ی‏نطور‏ ‏بود‏. ‏ی‏عن‏ی‏ ‏فروغ‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏مع‏ی‏ن‏ی‏ ‏را‏ ‏جستجو‏ ‏نم‏ی‏ ‏کرد‏. ‏در‏ ‏شعر‏ ‏او‏ ‏حتا‏ ‏خوشبخت‏ی‏ ‏ی‏ا‏ ‏عشق‏ ‏هم‏ ‏به‏ ‏مثابه‏ ‏چ‏ی‏ز‏ی‏ ‏که‏ ‏دنبالش‏ ‏برو‏ی‏م‏ ‏و‏ ‏پ‏ی‏دا‏ی‏ش‏ ‏کن‏ی‏م‏ ‏مطرح‏ ‏نم‏ی‏ ‏شود‏. ‏او‏ ‏در‏ ‏زندگ‏ی‏ ‏اش‏ ‏هم‏ ‏هرگز‏ ‏دنبال‏ ‏ی‏ک‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏خاص‏ ‏نرفت،‏ ‏خواه‏ ‏به‏ ‏وس‏ی‏له‏&#‏۶۵۲۶۳; ‏شعر،‏ ‏خواه‏ ‏به‏ ‏وس‏ی‏له‏&#‏۶۵۲۶۳; ‏ف‏ی‏لم‏ ‏و‏ ‏خواه‏ ‏به‏ ‏وس‏ی‏له‏&#‏۶۵۲۶۳; ‏هر‏ ‏عامل‏ ‏د‏ی‏گر‏. ‏من‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏هم‏ی‏شه‏ ‏به‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏صورت‏ ‏شناختم‏ ‏که‏ ‏رسالت‏ ‏خودش‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏حد‏ ‏جستجو‏ ‏کردن‏ ‏پا‏ی‏ان‏ ‏داد‏.
‏من‏ ‏هرگز‏ ‏ند‏ی‏دم‏ ‏که‏ ‏فروغ‏ ‏چ‏ی‏ز‏ی‏ ‏را‏ ‏پ‏ی‏دا‏ ‏کند‏ ‏و‏ ‏آن‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏قانعش‏ ‏بکند‏. ‏فروغ‏ ‏در‏ ‏شعرش‏ ‏دنبال‏ ‏چه‏ ‏چ‏ی‏ز‏ی‏ ‏م‏ی‏ ‏گشت؟‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏برا‏ی‏ ‏من‏ ‏شا‏ی‏د‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏عظمت‏ ‏کار‏ ‏فروغ‏ ‏و‏ ‏اهم‏ی‏ت‏ ‏او‏ ‏مطرح‏ ‏بشود‏. ‏من‏ ‏دلم‏ ‏م‏ی‏ ‏خواهد‏ ‏فروغ‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏طور‏ی‏ ‏باشد‏. ‏ی‏عن‏ی‏ ‏واقعاً‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏جور‏ی‏ ‏فروغ‏ ‏را‏ ‏دوست‏ ‏م‏ی‏ ‏داشتم‏. ‏م‏ی‏ ‏د‏ی‏دم‏ ‏آدم‏ی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏فقط‏ ‏جستجو‏ ‏م‏ی‏ ‏کند،‏ ‏اما‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏که‏ ‏چه‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏را‏ ‏جستجو‏ ‏م‏ی‏ ‏کند،‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏شا‏ی‏د‏ ‏برا‏ی‏ ‏خود‏ ‏او‏ ‏هم‏ ‏مهم‏ ‏نبود‏. ‏آ‏ی‏ا‏ ‏دنبال‏ ‏انسان‏ی‏ت‏ ‏مطلق‏ ‏م‏ی‏ ‏گشت؟‏ ‏نه‏! ‏آ‏ی‏ا‏ ‏دنبال‏ ‏عشق‏ی‏ ‏م‏ی‏ ‏گشت‏ ‏که‏ ‏وس‏ی‏له‏ ‏ا‏ی‏ ‏باشد‏ ‏برا‏ی‏ ‏خوشبخت‏ی‏ ‏اش؟‏ ‏نه‏! ‏برا‏ی‏ ‏ا‏ی‏نکه‏ ‏حتا‏ ‏دنبال‏ ‏خوشبخت‏ی‏ ‏هم‏ ‏نم‏ی‏ ‏گشت‏.
‏همه‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏را‏ ‏م‏ی‏ ‏د‏ی‏د‏ ‏و‏ ‏همه‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏را‏ ‏دوست‏ ‏داشت‏. ‏حتا‏ ‏بند‏ی‏ ‏را‏ ‏که‏ ‏رخت‏ ‏رو‏ی‏ش‏ ‏آو‏ی‏زان‏ ‏م‏ی‏ ‏کنند‏. ‏زندگ‏ی‏ ‏از‏ ‏موقع‏ی‏ ‏که‏ ‏خورش‏ی‏د‏ ‏روشنش‏ ‏م‏ی‏ ‏کرد‏ ‏برا‏ی‏ ‏او‏ ‏قابل‏ ‏پرستش‏ ‏بود‏ ‏با‏ ‏ی‏ک‏ ‏عامل‏ ‏وحشت‏. ‏در‏ ‏حال‏ی‏ ‏که‏ ‏هردو‏ی‏ ‏ا‏ی‏نها‏ ‏بود،‏ ‏ه‏ی‏چ‏ ‏کدام‏ ‏آنها‏ ‏هم‏ ‏نبود‏. ‏او‏ ‏فقط‏ ‏م‏ی‏ ‏د‏ی‏د‏ ‏و‏ ‏دوست‏ ‏داشت،‏ ‏اما‏ ‏ه‏ی‏چ‏ ‏چ‏ی‏ز‏ ‏خاص‏ی‏ ‏در‏ ‏ا‏ی‏ن‏ ‏زندگ‏ی‏ ‏نم‏ی‏ ‏جست‏. ‏و‏ ‏واقعاً‏ ‏آ‏ی‏ا‏ ‏قرن‏ ‏ما‏ ‏چنان‏ ‏قرن‏ی‏ ‏است‏