تحقیق در مورد حکومت های یک حزبی 35 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 35 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏حکومت های یک حزبی‏........................‏..................................................‏.........‏............. &‏ 1
‏حکومت های یک حزبی
‏امام‏ ‏خميني‏ ‏و‏ ‏تحزب
‏چكيده
‏امام‏ ‏خميني‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏مرجعي‏ ‏بزرگ‏ ‏و‏ ‏رهبر‏ ‏انقلاب‏ ‏اسلامي‏ ‏ايران‏ ‏و‏ ‏بنيان‏‌‏گذار‏ ‏جمهوري‏ ‏اسلامي‏ ‏در‏ ‏ايران‏ ‏با‏ ‏پديده‏ ‏تحزب‏ ‏و‏ ‏احزاب‏ ‏سياسي‏ ‏داراي‏ ‏ديدگاه‏ ‏خاصي‏ ‏است‏ ‏كه‏ ‏مي‏‌‏تواند‏ ‏در‏ ‏جامعه‏ ‏امروز‏ ‏ما‏ ‏راهگشا‏ ‏باشد‏. ‏ديدگاه‏ ‏او‏ ‏را‏ ‏مي‏‌‏توان‏ ‏در‏ ‏پنج‏ ‏مرحله‏ ‏مورد‏ ‏بررسي‏ ‏قرار‏ ‏داد‏. ‏در‏ ‏اولين‏ ‏مرحله‏ ‏يعني‏ ‏پيش‏ ‏از‏ ‏انقلاب‏ ‏اسلامي‏ ‏ايران‏ ‏امام‏ ‏خميني‏ ‏به‏ ‏دليل‏ ‏وابستگي‏ ‏احزاب‏ ‏سياسي‏ ‏به‏ ‏بيگانگان‏ ‏يا‏ ‏فرمايشي‏ ‏و‏ ‏غيرآزاد‏ ‏بودن‏ ‏آنها،‏ ‏اصولاً‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏عامل‏ ‏پراكندگي‏ ‏در‏ ‏جامعه‏ ‏و‏ ‏نفوذ‏ ‏بيگانگان‏ ‏يا‏ ‏وابسته‏ ‏به‏ ‏رژيم‏ ‏مي‏‌‏ديد‏. ‏از‏ ‏همين‏ ‏روي‏ ‏بطور‏ ‏كلي‏ ‏با‏ ‏فعاليت‏ ‏احزاب‏ ‏سياسي‏ ‏و‏ ‏تحزب‏ ‏مخالفت‏ ‏ورزيده‏ ‏و‏ ‏فعاليت‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏فتنه‏‌‏انگيز‏ ‏دانسته‏ ‏بود‏.
‏در‏ ‏مرحله‏ ‏دوم‏ ‏يعني‏ ‏در‏ ‏آستانه‏ ‏پيروزي‏ ‏انقلاب‏ ‏اسلامي‏ ‏ايران‏ ‏امام‏ ‏بر‏ ‏فعاليت‏ ‏احزاب‏ ‏مردمي‏ ‏و‏ ‏تأمين‏‌‏كننده‏ ‏منافع‏ ‏مردم‏ ‏صحه‏ ‏گذاشته‏ ‏و‏ ‏فعاليت‏ ‏آنها‏ ‏را‏ ‏ـ‏ ‏حتي‏ ‏احزاب‏ ‏غيراسلامي‏ ‏و‏ ‏نامسلمان‏ ‏را‏ ‏ـ‏ ‏آزاد‏ ‏اعلام‏ ‏نمودند،‏ ‏اما‏ ‏اين‏ ‏آزادي‏ ‏را‏ ‏مشروط‏ ‏به‏ ‏مضر‏ ‏نبودن‏ ‏فعاليت‏ ‏آنها‏ ‏براي‏ ‏اسلام‏ ‏و‏ ‏مصالح‏ ‏عمومي‏ ‏دانسته‏‌‏اند‏.
‏مرحله‏ ‏سوم‏ ‏رويكرد‏ ‏امام‏ ‏خميني‏ ‏به‏ ‏احزاب‏ ‏سياسي،‏ ‏سالهاي‏ ‏نخستين‏ ‏بعد‏ ‏از‏ ‏انقلاب‏ ‏را‏ ‏دربرمي‏‌‏گيرد‏. ‏در‏ ‏اين‏ ‏مقطع،‏ ‏امام‏ ‏كه‏ ‏پراكندگيهاي‏ ‏ناشي‏ ‏از‏ ‏فعاليت‏ ‏گروهها‏ ‏و‏ ‏احزاب‏ ‏سياسي‏ ‏را‏ ‏مي‏‌‏ديد،‏ ‏بر‏ ‏بقاي‏ ‏انقلاب‏ ‏و‏ ‏استمرار‏ ‏نظام‏ ‏نوپاي‏ ‏اسلامي‏ ‏بيمناك‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏اين‏ ‏پراكندگيها‏ ‏را‏ ‏عاملي‏ ‏در‏ ‏جهت‏ ‏تضعيف‏ ‏انقلاب‏ ‏مي‏‌‏دانست‏ ‏بنابراين‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏مكرر‏ ‏در‏ ‏سخنانشان،‏ ‏خواستار‏ ‏اتحاد‏ ‏گروههاي‏ ‏سياسي‏ ‏در‏ ‏جامعه‏ ‏شدند‏ ‏ولي‏ ‏تذكرات‏ ‏امام‏ ‏در‏ ‏مورد‏ ‏وحدت‏ ‏بين‏ ‏گروههاي‏ ‏سياسي‏ ‏نتيجه‏‌‏بخش‏ ‏نبود‏. ‏چهارمين‏ ‏مرحله‏ ‏از‏ ‏نگرش‏ ‏امام‏ ‏خميني‏ ‏به‏ ‏فعاليت‏ ‏احزاب‏ ‏را