تحقیق در مورد طراحی روستایی 93 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 93 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏طراحی روستایی
Rural Design
‏معرفت ساخت‌وساز سکونتگاههای روستایی، از مقیاس ‏خُرد تا کلان، از جنس شناخت بومی و مردمی است. براین‌مبنا، قواعد و اصول ‏طراحی و ساخت‌وساز در این مناطق به‌تدریج و طی سده‌های متمادی، به‌صورت ‏سینه به سینه منتقل شده است. در مناطق روستایی مبانی طرح و ساخت ساختمان ‏بر منطق و واقع‌گرایی استوار است؛ طرح بنا با شرایط اقلیمی هماهنگ است؛ ‏حداکثر بهره‌برداری از مواد و مصالح ساختمانی بوم‌آورد در نظر گرفته ‏می‌شود؛ تا جای ممکن صرفه‌جویی اقتصادی مد‌نظر قرار می‌گیرد؛ ساختمان ‏به‌تدریج و متناسب با نیاز طراحی و اجرا می‌شود؛ و از بیهودگی پرهیز ‏می‌کنند.
‏فرایند طرح و ساخت
‏در روستاهای مختلف، کار طرح و ‏ساخت از نظر فرایند و عوامل مؤثر در آن صورتهای متفاوتی دارد. در بعضی ‏موارد، کلّ فعالیت ساخت خانه برعهده خانواده است. هر یک از اعضاء، متناسب ‏با قابلیتها و اطلاعاتی که دارند، از زن و مرد و بچه، در کار ساخت مشارکت ‏می‌کنند. ساختمانها و خانه‌ها الگوهای جا افتاده‌ای دارند که همه از آن ‏تبعیت می‌کنند. شاید این الگوها شامل ابعاد و اندازه‌ها، تناسبات و میزان ‏سطوح بازشو، جهت ساختمان و بسیاری از جزئیات دیگر، برای ساکنان خانه از ‏نظر حکمت و چرایی نامعلوم باشد و یا فقط بخشی از علل آن را بدانند، ولی ‏مورد تبعیت قرار می‌گیرد.
    ‏در بعضی موارد، بخشی از کارهای ساخت‌وساز ‏برعهدة خانواده است و قسمتهای پیچیده‌تر، مثلاً طاق‌زنی سیستمهای ساختمانی ‏با پوشش آهنگ و گنبدی برعهده استادکار بنّاست. بنابراین، علاوه‌بر مشارکت ‏اعضاء خانواده، از تجربه استادکار ماهر نیز بهره‌گیری می‌شود. این ‏استادکار ممکن است از اهالی روستا و یا از دیگر روستاها باشد. در جاهای ‏دیگر، از ابتدای کار، طراحی و اجرای ساختمان بر‌عهدة معمار یا بنّاست. ‏بعید نیست که خانه‌ها، پیش از شروع اجرا، حتی نقشه‌های ترسیمی داشته ‏باشند. خانه‌هایی که در روستاهای حاشیه کویر، در اطراف کاشان، مثلاً ‏محمدآباد و نوش‌آباد ساخته می‌شوند، بعضاً آنقدر تفضیلی و با جزئیات دقیق ‏است که داشتن نقشه کاغذی دور از ذهن نیست.
‏ورود نقشه‌های شهری
‏طی ‏دهه‌های اخیر، ارتباط شهر و روستا گسترش یافته است و الگوهای شهری توسط ‏کسانی که مدتی را برای کار یا تحصیل در شهر گذرانده‌اند، به روستا منتقل و ‏همزمان مصالح جدید، مانند آهن و بتون نیز به روستا آمده است. قابلیت مصالح ‏جدید برای پوشش دهانه‌های بزرگ‌تر و یا اجرای دیوار با ضخامت کمتر، ‏امکانات تازه‌ای را در اختیار روستائیان قرار می‌دهد. متأسفانه شاهد هستیم ‏که در چنین شرایطی جای ‌طراحی روستایی کلاً خالی است و نقشة خانه‌های با ‏هال مرکزی و چند اتاق و سرویس و آشپزخانه در اطراف آن، به روستاها منتقل و ‏نشر یافته است. مشکل اینجاست که چنین طرحی به‌راحتی با رفتارهای سکونتی ‏روستائیان انطباق ندارد، اما درعین‌حال، به‌لحاظ فرهنگی، نقشه‌های شهری ‏نوعی تشخص محسوب می‌شوند و دوری از الگوهای سنتی را تشویق می‌کنند.
‏مداخلات دولتی
‏طرحهای ‏جدید به‌نحو دیگر نیز به روستا می‌روند؛ بازسازی پس از سوانح یکی از این ‏موارد است. مؤسسات دولتی و یا نیمه دولتی طرحهایی را که توسط مهندسان در ‏شهر تهیه شده است، به روستا می‌برند. این طرحها نمی‌تواند خیلی متنوع ‏باشد، چرا که ‌باید قابلیت تکرار و تکثیر در زمان کوتاه را داشته باشند. ‏از سوی دیگر، میزان سرمایه‌گذاری برای بازسازی محدود و مسئله مقاومت و ‏استحکام بنا امری مهم است که به ناچار سطح زیربنای خانه را محدود می‌کند. ‏به‌ سخن دیگر، در بازسازی سعی در تأمین حداقل سرپناه مورد نیاز ‏خانواده‌هاست. سری‌سازی، محدودیت زیر بنا و تولید انبوه باعث می‌شود که ‏کار طراحی روستایی از نظر انطباق با نیاز متنوع خانواده‌هایی که قرار است ‏در این خانه‌ها زندگی کنند، کم‌رنگ جلوه کند. در چنین شرایطی، اساساً ‏امکان طراحی خانه به خانه و پیش از آن، مطالعه دقیق معماری منطقه وجود ‏ندارد.
    ‏همین شرایط کم‌وبیش در خصوص مقاوم‌سازی نیز مصداق دارد. ‏تأمین حداقل سلول مستحکم و مقاوم برای هر خانه هدف اصلی است. بنابراین، ‏تنوع طرح در مقیاس یک روستا و بعد روستاهای متعدد کاری پیچیده و ناممکن ‏می‌نماید.
    ‏ماحصل این فرایند این است که روستائیان به‌تدریج مهارت ‏طرح و ساخت بومی را از دست می‌دهند و این نوع ساختمانها، ضدارزش تلقی ‌شده ‏و مطرود می‌گردند. از سوی دیگر، طرح و مصالح وارداتی به‌تدریج در روستاها ‏گسترش می‌یابد، درحالی‌که از نظر انطباق با شرایط زیست ساکنان روستا و ‏نیازهای آنها مطلوب نیست.
    ‏چه باید کرد؟ باور ما بر این است که ‏طراحی مهندسان تحصیل کرده برای روستائیان کاملاً ممکن است، اما لازم است ‏که مقدمات آن طی شود. لازم است مهندسان جوان با دانش معماری روستایی و ‏اصول آن کاملاً مأنوس شوند. در هر منطقه و در فرصت مناسب با مطالعة معماری ‏بومی و تأمل در رفتارهای سکونتی روستائیان و همچنین در تغییرات و نیازهای ‏جدید آنها و همچنین شناخت مصالح و فنّاوری بومی‌ساخت، در کنار آشنایی با ‏تجربیات جهانی در زمینة ارتقاء ساخت‌وساز با مصالح بوم‌آورد، می‌‌توان ‏معیارها و دستورالعملهای مناسب برای طراحی و اجرا بناهای امروزی را در ‏روستا به‌دست آورد.
    ‏تنها با ارائة نمونه‌های واقعی می‌توان ‏روستائیان را متقاعد کرد که به‌جز کپی‌برداری و تکرار الگوهای شهری، ‏راه‌حلهای مناسب دیگری نیز برای ساخت‌وساز و طراحی خانه و مجموعة روستایی ‏وجود دارد.
‏طراحی شهری
Urban Design
‏طراحی ‏شهری در دهه 1960م با هدف جستجوی زمینه‌ها و وسایل تحقق کیفیت شهر به‌وجود ‏آمد. این جستجو تا به امروز همچنان با 2 هدف عملکردی و زیبایی‌شناختی ‏ادامه دارد. طراحی شهری به‌عنوان فعالیتی که به محیط انسان‌ساخت و ‏سکونتگاههای انسانی شکل می‌دهد و انسجام می‌بخشد، از ابتدای پیدایش تاکنون ‏همواره از اهمیت روزافزونی برخوردار بوده است. بااین‌وجود در مورد تعریف ‏طراحی شهری هنوز هم وضوح و اتفاق نظر کامل وجود ندارد. یکی از متداول‌ترین ‏تعاریف، طراحی شهری را چنین توصیف می‌کند: طراحی شهری با شکل کالبدی عرصه