تحقیق در مورد آموزش مشارکتی 9 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 11 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏موسسه غير دولتي و غير انتفاعي هزاره آرامش ( مبتكر و مجري طرح هاي مشاركتي در ايران)
‏با همكاري معاونت امور فرهنگي و پيشگيري سازمان بهزيستي استان يزد
2
‏تهيه و تنظيم: دكتر سعيد جهانشاهي تلفن: 09123279077 ‏، ويرايش سوم، بهار 1384
‏دستور العمل اجرايي طرح
‏آموزش مشارکتی
‏ مبتنی بر برنامه های اجتماع محور
‏ خلاصه:
‏آموزش مشارکتی شيوه ای از آموزش است که طی آن،‏ مشاركت ‏ذينفعان‏ اساس هر گونه برنامه آموزشي قلمداد مي گردد.‏ به عبارت ديگر، در اين شيوه، گروهی از آموزش گيرندگان‏ فعالانه در امر آموزش خود درگير شده و‏ با ايجاد فضايي مطلوب برای هم آموزی‏ خودشان ( ‏با کمک ‏موسسات غير دولتي، ‏تيم های محلی، رهبران محلی و بالاخره متخصصان‏) ‏روند آموزش ها را هدايت و نتايج را ارزيابی می نمايند. بر همين اساس نيز اين شيوه آموزش، جهت اجرا در برنامه های اجتماع محور‏ و ارتقاء سلامت‏ تهيه گرديده و در همان راستا اجرا می گردد.‏ مسلما به هر ميزان كه فرايند مشاركت آموزش گيرندگان در برنامه هاي آموزشي افزايش يابد آموزش مشاركتي تر و از اين حيث مطلوب تر است. در مدلي از آموزش مشاركتي كه معرفي خواهد شد افرادي از اجتماع از هر سن و جنس و تحصيلاتي ( دانش آموزان، دانشجويان، سربازان، كارگران، گروه هاي همياران، رابطين بهداشت، داوطلبان جمعيت هلال احمر و .... ) با كسب مهارت هاي اداره جلسات گروهي آموزش مشاركتي، با عنوان مربي آموزش مشاركتي جملات ساده اي را طرح و پس از راي گيري در مورد درست، غلط يا نمي دانم در بين حاضران، نظر موافقان و مخالفان را به شيوه اي استاندارد جويا مي گردند. اطلاعات بدست آمده از نظر حاضران در جلسات و راي هاي ماخوذه ( با بلند كردن دست) اطلاعات لازم را جهت اجراي پژوهش هاي مشاركتي و ارزيابي و ارزشيابي از روند آموزش ها به اعضاء اجتماع و برنامه ريزان سلامتي خواهد داد.
‏بيان مسئله:
‏الف- طرح شعار ‏سلامتی برای همه تا سال 2000‏ توسط سازمان بهداشت جهانی باعث شد دولت ها به تدريج متوجه نارسايي برنامه های سلامتی و ناکامی های خود در دستيابی به اين هدف شوند. بازنگری به روند اجرای خدمات سلامتی توسط دولت ها نشان داد بهداشت و سلامتی عمدتا در دسترس گروه های مرفه تر اجتماع ( افراد مرفه تر، صاحبان قدرت، ساکنان شهر های بزرگ تر و مرکزی تر) قرار دارد. از سوی ديگر توان و امکانات دولت ها محدود و ‏لذا‏ توزيع عادلانه خدمات غير ممکن‏ مي نمود.‏ کشور های جهان به دنبال بازنگری در برنامه های مرتبط با سلامتی، ديدگاه تازه ای را برای تحقق اين شعار پيشنهاد کردند. بر اساس اين ديدگاه تازه، سلامتی کالايي ‏است‏ که توسط مردم توليد و توسط خود مردم مصرف می شود و نقش دولت ها در اين ميان، تسهيل فرايند توليد و ‏مصرف‏ سلامتی است. کاهش نقش دولت ها و تبديل آنها از ‏توليد كننده ‏خدمات سلامتی به تسهيل کننده فرايند توليد و