مبانی نظری وپیشینه تحقیق مهارت های اجتماعی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 28 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

‏مبانی نظری مهارت‏های اجتماعی
‏مهارت ‏اجتماعی و ‏سازگاري ‏اجتماعی ‏فرایندي ‏است ‏که افراد ‏را ‏قادر ‏می‏‏سازد ‏تا ‏رفتار ‏دیگران ‏را ‏درك ‏و ‏پیش‏‏بینی ‏کنند ‏و ‏تعاملات ‏اجتماعی ‏خود ‏را ‏تنظیم ، ‏نمایند. ‏سازگاري ‏اجتماعی ‏مترداف ‏با ‏مهارت ‏اجتماعی ‏است ‏و ‏شامل ‏توانایی ‏ایجاد ‏ارتباط ‏متقابل ‏با ‏دیگران ‏در ‏زمینه‏‏ي ‏خاص ‏اجتماعی، ‏به ‏طریق ‏خاص ‏که ‏در ‏عرف ‏جامعه قابل ‏قبول ‏و ‏ارزشمند ‏باشد(خدایاری فرد ، 1385). مهارت اجتماعی فرایندی پیوسته است که طی آن فرد رفتار خود را با هدف ایجاد رابطه ای بسنده و موثر با محیط ، سایر انسانها و خود تغییر می دهد. اساس مهارت اجتماعی به وجود آوردن تعادل بین خواستهای خود و انتظارات جامعه است که می تواند بر تمام ابعاد زندگی فرد تأثیر بگذارد(دینگرا و همکاران‏ . Dhingra et al
‏، 2005). ‏مهارتهاي اجتماعي فقط شامل دوست يابي نمي شود. اگرچه افرادي که اين مهارت را زياد دارند، خيلي سريع جو دوستانه با افراد ايجاد مي کند ولي اين مهارت بيشتري به دوست‏‏يابي هدفمند مربوط مي شود. افرادي که مهارت‏‏هاي اجتماعي قوي‏ ‏تري دارند به راحتي مي توانند مسير فکري رفتار ديگران را در سمتي که مي خواهد هدايت کنند، خواه با توافق او براي ايجاد رفتار جديد باشد، خواه به برانگيخين او براي ايجاد رفتار، عملکرد و يا توليد رفتار جديد باشد. افرادي که مهارت هاي اجتماعي بالا دارند هميشه درصدد‏ ‏هستند تا چرخه وسيعي از اطلاعات را فراهم کنن‏د‏ و خيلي جنبه هاي مشترک‏ ا‏فراد را شناسايي مي کنند و‏ ‏بعد از آن رابطه اي موثر برقرار مي کنند و اين عملکرد حاکي از اين است که اعمال آنها براساس فرضيات حساب شده و دقيق مي باشد. آنان در اولين فرصت در محيط کاري، يک شبکه ارتباطي قوي ‏برقراري مي کند(گلمن‏ و بوياتزيس،‏ 1995‏ترجمه ابراهيمي‏ ،1385)‏.‏ ‏يكي ‏از ‏خصايص ‏مهم ‏، ‏افرادی ‏كه ‏از ‏رشد ‏اجتماعي ‏كافي ‏برخوردارند، ‏اين ‏است ‏كه آنها واجد ‏مهارت ‏هاي ‏اجتماعي‏ . Social Skills
‏هستند ‏، ‏به ‏عبارت ‏ديگر مي ‏دانند ‏چگونه ‏كنش ‏كنند ‏تا ‏خوشايند ‏ديگران ‏باشند. بسياري از ‏روان ‏شناسان ‏بر ‏اين ‏باورند ‏كه ‏رشد ‏ناكافي ‏مهارت ‏هاي اجتماعي ‏نقش ‏بسزايي ‏در ‏ناكامي