لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مهدي اخوان ثالث
.... گلبانک ز شوق گل شاداب توان داشت /من نوحه سراي گل افسرده خويشم /شادم که دگر دل نگرايد سوي شادي/ تا داد غمش ره، بر سرا پرده خويشم/ پي کرد فلک مرکب آمالم و در دل /خون موج زد از بخت بد آورده خويشم /گويند که: «اميد و چه نوميد!» /ندانند من مرثيه خوان وطن مرده خويشم ( م- اميد)
زندگينامه
مهدي اخوان ثالث متخلص به اميد در سال 1307 شمسي در خانواده اي «خراساني شده» در مشهد متولد شد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در دبستانها و دبيرستانهاي مشهد به پايان برد، و از هنرستان صنعتي همين شهر فارغ التحصيل شده پس از فراغ از تحصيل و دو سال اقامت در زادگاه خود به سال 1327 شمسي راه تهران در پيش گرفت و به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و «خاک دامنگير ري» بيش از دو سه بار به او مجال اقامت کوتاه در زادگاهش را نداد. او ذوق و مايه شعري را از مادرش به ارث برد و گاهگاه اشعاري به شيوه شاعران متقدم و بخصوص شاعران خراساني مي سرود. اميد پس از اندک زماني در سرودن قصيده به سبک متين خراساني و مثنوي و غزل شهرتي پيدا کرد و از سال 1326 تا سال 1330 شمسي که نخستين مجموعه شعرش «ارغنون» منتشر شد قدرت و چيره دستي وي در انواع شعر کلاسيک آشکار گرديد. «ارغنون» که نمونه اشعار عاشقانه و مسائل اجتماعي بود در حقيقت: کارنامه سالهاي اوليه اقامت وي در حوزه ادبي تهران بشمار رفت.
با انتشار مجموعه دوم اشعارش: «زمستان» در سال 1334 قدرت شاعري اميد بيش از پيش بر همگنان روشن شد. در اين مجموعه گرايش اميد به شيوه «پيشنهادي نيما» ونوآوري آشکارتر م
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 10 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
مهدي اخوان ثالث
.... گلبانک ز شوق گل شاداب توان داشت /من نوحه سراي گل افسرده خويشم /شادم که دگر دل نگرايد سوي شادي/ تا داد غمش ره، بر سرا پرده خويشم/ پي کرد فلک مرکب آمالم و در دل /خون موج زد از بخت بد آورده خويشم /گويند که: «اميد و چه نوميد!» /ندانند من مرثيه خوان وطن مرده خويشم ( م- اميد)
زندگينامه
مهدي اخوان ثالث متخلص به اميد در سال 1307 شمسي در خانواده اي «خراساني شده» در مشهد متولد شد. تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در دبستانها و دبيرستانهاي مشهد به پايان برد، و از هنرستان صنعتي همين شهر فارغ التحصيل شده پس از فراغ از تحصيل و دو سال اقامت در زادگاه خود به سال 1327 شمسي راه تهران در پيش گرفت و به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و «خاک دامنگير ري» بيش از دو سه بار به او مجال اقامت کوتاه در زادگاهش را نداد. او ذوق و مايه شعري را از مادرش به ارث برد و گاهگاه اشعاري به شيوه شاعران متقدم و بخصوص شاعران خراساني مي سرود. اميد پس از اندک زماني در سرودن قصيده به سبک متين خراساني و مثنوي و غزل شهرتي پيدا کرد و از سال 1326 تا سال 1330 شمسي که نخستين مجموعه شعرش «ارغنون» منتشر شد قدرت و چيره دستي وي در انواع شعر کلاسيک آشکار گرديد. «ارغنون» که نمونه اشعار عاشقانه و مسائل اجتماعي بود در حقيقت: کارنامه سالهاي اوليه اقامت وي در حوزه ادبي تهران بشمار رفت.
با انتشار مجموعه دوم اشعارش: «زمستان» در سال 1334 قدرت شاعري اميد بيش از پيش بر همگنان روشن شد. در اين مجموعه گرايش اميد به شيوه «پيشنهادي نيما» ونوآوري آشکارتر م