لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
روش نامگذاري عناصر شيميايي
چند عنصر ، به خاطر آنكه به صورت آزاد در طبيعت يافت مي شد يا به آساني از كاني خود جدا مي شد ، از زمانهاي باستان شناخته شده بود . يونانيان باستان به اصطلاح خود با نه ماده كه امروزه آنها را به عنوان عناصر مي شناسند ، آشنايي داشتند : دوتاي از اين مواد غير فلز، گوگرد و كربن ،وهفت تايي آنها فلزهاي :مس، آهن ، سرب، جيوه و نقره و قلع بودند . مبدا اصلي نامهاي مختلفي كه در تاريخ به اين مواد داده شده است، در دست نيست.
همچنين مبدا نامهاي عناصر ديگر مانند انتيموان antimony و روي Zinc كه در عناصر كيمياگري كشف شده است ، معلوم نيست.
در اواخر قرن هيجدهم شيميدانها به نامگذاري مواد ، توجه جدي كردند . لاووازيه نام كربن Carbon (فرانسه Carbone) را از واژة لاتيني ساخت كه براي زغال به كار مي رفت. نامهاي اكسيژن Oxygen و ئيدروژن hydrogen (فرانسه Oxygen و hydrogne) ساخت. اين نامها بيانگر جزيي از خواص شيميايي مواد را به همراه داشتند . برسليوس شيميدان سويسي كه ارزش نامگذاري از منطقي مي دانست، به سال 1811 پيشنهاد كرد كه نام عناصر بايد همه لاتيني باشند، تعدادي از نامهاي عناصر فلزي مانند اورانيمUranium ، كروم Chromium ، باريم Barium و … از اين گونه اند . وي نامهاي لاتين فروم Ferrum ، استانم Stannum
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 8 صفحه
قسمتی از متن word (..doc) :
1
روش نامگذاري عناصر شيميايي
چند عنصر ، به خاطر آنكه به صورت آزاد در طبيعت يافت مي شد يا به آساني از كاني خود جدا مي شد ، از زمانهاي باستان شناخته شده بود . يونانيان باستان به اصطلاح خود با نه ماده كه امروزه آنها را به عنوان عناصر مي شناسند ، آشنايي داشتند : دوتاي از اين مواد غير فلز، گوگرد و كربن ،وهفت تايي آنها فلزهاي :مس، آهن ، سرب، جيوه و نقره و قلع بودند . مبدا اصلي نامهاي مختلفي كه در تاريخ به اين مواد داده شده است، در دست نيست.
همچنين مبدا نامهاي عناصر ديگر مانند انتيموان antimony و روي Zinc كه در عناصر كيمياگري كشف شده است ، معلوم نيست.
در اواخر قرن هيجدهم شيميدانها به نامگذاري مواد ، توجه جدي كردند . لاووازيه نام كربن Carbon (فرانسه Carbone) را از واژة لاتيني ساخت كه براي زغال به كار مي رفت. نامهاي اكسيژن Oxygen و ئيدروژن hydrogen (فرانسه Oxygen و hydrogne) ساخت. اين نامها بيانگر جزيي از خواص شيميايي مواد را به همراه داشتند . برسليوس شيميدان سويسي كه ارزش نامگذاري از منطقي مي دانست، به سال 1811 پيشنهاد كرد كه نام عناصر بايد همه لاتيني باشند، تعدادي از نامهاي عناصر فلزي مانند اورانيمUranium ، كروم Chromium ، باريم Barium و … از اين گونه اند . وي نامهاي لاتين فروم Ferrum ، استانم Stannum