مبانی نظری و ادبیات تحقیق جو سازمانی

مجموعه ای از خصوصیات داخلی که موجب تمایز مدارس از یکدیگر شده و در رفتار اعضای آن ها تاثیر دارد، جوسازمانی نامیده می شود. جوّ عبارت است از کیفیت نسبتاً پایدار محیط مدرسه که معلمان آن را تجربه کرده و بر رفتار آنان تاثیر گذاشته و مبتنی بر ادراک عملی رفتار در مدرسه است. مجموعه ای از خصائص و ویژگی هایی که موجب تمایز یک سازمان از دیگر سازمان ها می گردد، اطلاق می شود (هوی و میسکل، 2000). در حقیقت جوسازمانی اغلب به عنوان شخصیت سازمان معرفی می گردد. همان طور که شخصیت به خصائص ثابتی از افراد اشاره دارد، جوّ نیز خصائص و خواص ثابت سازمان ها اشاره می کند (دیوید، 1989). سبک رهبری مدیریت عالی و هنجارها، ارزش ها و اعتقادات اعضای سازمان باهم ترکیب می شوند تا جوسازمان را شکل دهند (دونالد، 1988). چاندان[4] (1995)، معتقد است جوّ مجموعه ای از ویژگی ها و عواملی است که به وسیله کارکنان درباره سازمانشان ادراک می شود و می تواند به عنوان شکل دهنده رفتارشان عمل کند. این عوامل ممکن است شامل توصیف های شغل، چارچوب ساختار سازمانی، معیارهای عملکرد و ارزشیابی، سبک رهبری، نوآوری ها، ارزش ها، فرهنگ سازمانی و غیره باشد. جوسازمانی در بر گیرنده ای ویژگی های محیط کاری است و بیان کننده ای چگونگی محیطی است که نیروی انسانی در آن مشغول به فعالیت است.(آرنوس و ساویتزکی[5]، 2006؛ گیلسون و گرین[6]، 2011). جوسازمانی بیان کننده ای درک کارکنان از بسترسازمانی است (هانتر[7]، پریو کورال[8]، 2001). در این راستا، زوهار و لوریا[9] (2005) معتقدند جوسازمانی درک مشترکی است که افراد دارند و احساس آن ها را از سازمان شکل می دهد و هنجارهای اجتماعی، خط و مشی ها و رویه های سازمانی اطلاعاتی ارزشمندی را به کارکنان در مورد انتظارات رفتاری از نقش آن ها بیان می دارد، که این امر خود موجب شکل گیری محیطی ویژه با عنوان جوسازمانی می شود. جوسازمانی زمانی ارتقا می یابد که کارکنان سازمان در همان محیط رفتاری را از خود بروز می دهند(مک کی و همکاران[10]، 2007).

و...