روشهاي ارزيابي اختلالات اسكلتي-عضلاني
شيوههاي گوناگوني براي ارزيابي مواجهه شغلي با ريسك فاكتورهاي اختلالات اسكلتي- عضلاني وجود دارد. به كمك اين روشها ميتوان مشاغلي كه خطر ابتلا به اينگونه اختلالات در آنها بالاست را شناسايي نمود:
شيوههاي مشاهدهاي
شيوههاي دستگاهي يا مستقيم
شيوههاي خودگزارشي
شيوههاي پرسشنامه ای
روش هاي مشاهدهاي نظير OWAS، RULA،REBA و QEC همه بر پايه ارزيابي پوسچر فرد هنگام كار استوارند و توصيههايي جهت بهبود آن ارايه ميكنند.
تاریخچه روش RULA
در طي دو دهه گذشته آگاهي نسبت به اختلالات اسكلتي-عضلاني اندامهاي فوقاني، مچ دست، آرنج يا شانه افزايش يافته است.
يكي از روشهاي ارزيابي خطر بروز آسيبهاي اسكلتي-عضلاني در اندامهاي فوقاني، RULA (ارزيابي سريع اندام فوقاني) ميباشد.
روش RULA كه از دسته روشهاي مشاهدهاي قلم-كاغذي است توسط مكآتامني و كورلت (1993) ارايه شده است.
شيوههاي گوناگوني براي ارزيابي مواجهه شغلي با ريسك فاكتورهاي اختلالات اسكلتي- عضلاني وجود دارد. به كمك اين روشها ميتوان مشاغلي كه خطر ابتلا به اينگونه اختلالات در آنها بالاست را شناسايي نمود:
شيوههاي مشاهدهاي
شيوههاي دستگاهي يا مستقيم
شيوههاي خودگزارشي
شيوههاي پرسشنامه ای
روش هاي مشاهدهاي نظير OWAS، RULA،REBA و QEC همه بر پايه ارزيابي پوسچر فرد هنگام كار استوارند و توصيههايي جهت بهبود آن ارايه ميكنند.
تاریخچه روش RULA
در طي دو دهه گذشته آگاهي نسبت به اختلالات اسكلتي-عضلاني اندامهاي فوقاني، مچ دست، آرنج يا شانه افزايش يافته است.
يكي از روشهاي ارزيابي خطر بروز آسيبهاي اسكلتي-عضلاني در اندامهاي فوقاني، RULA (ارزيابي سريع اندام فوقاني) ميباشد.
روش RULA كه از دسته روشهاي مشاهدهاي قلم-كاغذي است توسط مكآتامني و كورلت (1993) ارايه شده است.
فایل دانلودی حاوی فایل پاورپوینت است