بيماري‌هاي پالپ و پري اپيكال

فرمت فایل:ورد{فایل ویرایشی} تعداد صفحات:81صفحه
چکیده ای از متن:
بيماري‌هاي پالپ و پري اپيكال يكي از شايعترين علل مراجعه بيماران به دندانپزشكان مي‌باشند، نقش ميكروارگانيسم‌ها و محصولات ويرانگر آنها بعنوان عامل اصلي اين بيماري‌ها بطور كامل شناخته شده است (1.2.3).
باكتريهاي متعددي در عفونتهاي كانال ريشه دخيلند. يكي از شايعترين باكتري‌هاي يافت شده از سيستم كانال ریشه دندانهای عفونی فوزوباکتریوم نوکلئاتوم است (4) پورفیروموناس ژنژيواليس نيز يكي از ميكروارگانيسم‌‌هاي شايع كانال ريشه دندانهاي داراي آبسه است (5) . انتروكوکوس فكاليس يك باكتري بي‌هوازي اختياري گرم مثبت فرصت طلب است كه در اغلب عفونتهاي مقاوم كانال ريشه و درمان ريشه‌هاي ناموفق بدون علامت يافت مي‌شود (9,6.7.8).
در بررسيهاي گوناگون به اثبات رسيده است كه شستشوي مكانيكي كانال به تنهايي قادر به حذف ميكروارگانيسم‌ها از كانال نيست (10).
ميكروارگانيسم‌‌هاي باقيمانده در كانال ريشه پرشده مي‌توانند تقسيم شده، به فضاهاي كانال و خارج ريشه هجوم برده و پريودنتيت اپيكالي ايجاد كنند (11).
بنابراين كاربرد داروهاي داخل كانال جهت حذف باكتريهايي كه پس از دبریدمان مكانيكي باقي مي‌مانند ضروري به نظر مي‌رسد (12).
مواد مختلفي از جمله كلرهگزيدين، ledermix ، فنل و مشتقات آن به عنوان داروهاي داخل كانال مطرح شده‌اند كه متاسفانه هيچكدام از آنها داروهاي ايده‌آلي نبوده‌اند
(13 ،12).
دراين ميان كاربرد كلسيم هيدروكسايد ( CH) از همه مفيد‌تر بوده است (14) اما كاربرد اين ماه نیز داراي محدوديتها و معايبي است از جمله اینکه جهت حذف موثر باكتري از توبولهای عاجي CH، بايد حداقل به مدت 7 روز در كانال ريشه باقي بماند (15). برخي ميكروارگانيسم‌هاي موجود در كانال ريشه از جمله انتروكوك فكاليس و كانديدا آلبیكانس به CH مقاومند و حذف كامل CH از ديواره‌هاي كانال ريشه مشكل است و نهايتاً حدود 20% سطح ديواره‌هاي كانال آغشته به CH باقي مي‌ماند كه اين بقايا سبب تداخل در سخت شدن سيلر و صدمه به مهرموم اپيكالي مي‌شود (16).