خرید ارزان هفت سال انتفاضه فلسطین و دست آوردهای داخلی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 85 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

تاثیر حزب الله لبنان بر جنبش های اسلامی فلسطین و شباهت های فرآیندی چکیده: می توان گفت حزب الله پیامبر امین انقلاب اسلامی ایران در جهان عرب و عامل به اصول آن بوده است. یکی از مهمترین عرصه های تاثیر گذاری حزب الله در خاورمیانه، جامعه فلسطینی است که به علت همگونی قومی و اشتراک در اولویت تضاد با اشغالگران صهیونیست و نیز نیاز به الگوی موفق، همواره از تجربه سیاسی در حال تکامل حزب الله استفاده کرده و آن را با محیط سیاسی خود متناسب ساخته است. حزب الله لبنان یک حزب صرفاً ملی و معمولی در یکی از کشورهای کوچک خاورمیانه نیست، چرا که این حزب گرچه خود را در چارچوب های ملی تعریف کرده و در چنین فرآیندی به شدت فعال شده است، اما… حزب الله لبنان یک حزب صرفاً ملی و معمولی در یکی از کشورهای کوچک خاورمیانه نیست، چرا که این حزب گرچه خود را در چارچوب های ملی تعریف کرده و در چنین فرآیندی به شدت فعال شده است، اما در عین حال از ویژگی های فرا ملی بسیاری برخوردار بوده و کارکرد منطقه ای قابل توجهی پیدا کرده است. این ویژگی در اصل یکی از مهمترین شاخص های انقلاب اسلامی ایران است که حزب الله با بهره گیری از همگونی مذهبی خود با انقلاب، شالوده فکری و رفتاری خود را بر اساس آن پی ریزی و اکثر ویژگیهای انقلاب اسلامی را در خود بومی سازی کرده و الگوی عربی قابل توجهی را برای جوامع منطقه ارائه داده است. از این رو می توان گفت حزب الله پیامبر امین انقلاب اسلامی ایران در جهان عرب و عامل به اصول آن بوده است. یکی از مهمترین عرصه های تاثیر گذاری حزب الله در خاورمیانه، جامعه فلسطینی است که به علت همگونی قومی و اشتراک در اولویت تضاد با اشغالگران صهیونیست و نیز نیاز به الگوی موفق، همواره از تجربه سیاسی در حال تکامل حزب الله استفاده کرده و آن را با محیط سیاسی خود متناسب ساخته است. وجه تشابه و تاثیر گذاری حزب الله و جنبش های اسلامی فلسطین و در راس آن جنبش های حماس و جهاد اسلامی عبارتند از:  حزب الله در شرایط سرخوردگی سیاسی ناشی از اشغال نیمی از کشور لبنان بوجود آمد. رژیم صهیونیستی در سال 1982 ظرف سه روز و تقریباً بدون مقاومت قابل توجه، جنوب لبنان را اشغال کرد و در اطراف بیروت پایتخت این کشور استقرار پیدا کرد؛ در آن شرایط همه کشورهای عربی به استثنای سوریه یا سکوت سیاسی کردند و یا اینکه عملاً هیچ کاری در جهت مقابله با این تجاوز انجام ندادند. در جریان اشغال لبنان دولت حاکم بیروت تغییر کرد و آقای «امین جمیل» (در سال 1982) به ریاست جمهوری رسید(2). امین جمیل فرزند «پیر جمیل» موسس حزب فالانژ لبنان ویکی از سران شاخه نظامی این حزب به شمار می آید که در جنگ داخلی لبنان درگیر بود و در حمله رژیم صهیونیستی به این کشور همپیمان اشغالگر بود. دولت لبنان به رهبری جمیل در 17 می 1983 با رژیم صهیونیستی قرار دادی را امضا کرد که در آن نه تنها موجودیت رژیم اشغالگر را به رسمیت شناخت که حضور نظامی اشغالگران اسرائیل در جنوب لبنان از رودخانه اوّلی تا مرز بین المللی را قانونمند ساخت(3). در چنین شرایطی که محیط داخلی و منطقه ای به علت شکست نظامی کاملاً دچار سرخوردگی و انفعال بود حزب الله به عنوان جریان جدید سیاسی و فریادگر مخالفت اکثریت مردم با اوضاع ذلت بار آن دوران، تولد یافت و تصمیم گرفت در جهت مخالف جریان حاکم در لبنان و منطقه حرکت کند. جنبش های اسلامی فلسطین به ویژه جنبش های حماس و جهاد اسلامی در شرایط کاملا مشابهی موجودیت خود را اعلام کردند. از سال 1965 تا 1982 سازمان آزادیبخش فلسطین مهمترین بازیگر سیاسی عرصه فلسطین بود که مبارزه مسلحانه را از خارج (اردن و سپس لبنان) هدایت می کرد. این سازمان در سال 1970 پس از درگیریهای نظامی با ارتش اردن در حوادث سپتامبر سیاه از این کشور اخراج شد و به لبنان انتقال یافت(4). ساف از طریق مرز جنوب لبنان مبارزه بر ضد رژیم صهیونیستی را ادامه داد. در جریان حمله رژیم صهیونیستی به لبنان، سازمان آزادیبخش فلسطین دچار شکست سختی شد و از جنوب لبنان بدون مقاومت قابل توجه به بیروت عقب نشینی کرد و پس از 42 روز محاصره، میانجیگری امریکا را پذیرفت و با «فلیپ حبیب» فرستاده امریکا وارد گفتگو شد. سرانجام خروج کامل از لبنان و استقرار در تونس را قبول کرد(5). شکست نظامی ساف و خروج آن از لبنان میزان تاثیر گذاری این سازمان بر بحران فلسطین را تا حد زیادی کاهش داد و عملا صحنه بحران زده فلسطین را خالی از بازیگر یا بازیگران فعال عربی کرد. ساف پس از خروج از لبنان، راهکار مبارزه نظامی با رژیم صهیونیستی را با راهکار سیاسی جایگزین ساخت و «یاسر عرفات» رهبر این جنبش در نوزدهمین اجلاس شورای ملی فلسطین در سال 1988 در «الجزایر» آمادگی کامل خود را برای تغییر میثاق این سازمان اعلام کرد(6). در چنین شرایطی جنبش «اخوان المسلمین» فلسطین که تنها جنبش اسلامی موجود در آن سرزمین بود به علت تاثیر پذیری فکری و رفتاری از جنس مادر در مصر، همچنان با رویکرد فرهنگی مذهبی فعال بود و مبارزه جدی سیاسی و برخورد نظامی را رد می کرد. در اوایل دهه هشتاد سازمان جهاد اسلامی فلسطین بر اساس فرهنگ انقلاب اسلامی ایران و تجربه حزب الله لبنان موجودیت خود را در نوار غزه فلسطین اعلام کرد(7). جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) نیز در چارچوبهای نه چندان متفاوتی در اواسط دهه هشتاد پیدایش یافت(8). این دو جنبش اسلامی از رحم جنبش اخوان المسلمین فلسطین خارج شدند ولی فرهنگ انقلاب و مبارزه را به صورت مستقیم از انقلاب اسلامی ایران و یا غیر مستقیم و از طریق حزب الله عاریه گرفتند. این دو جنبش در انتخاب رویکرد خود تجربه و نتیجه فعالیت دو دهه ساف را رد و در جهت متفاوت با آن حرکت کردند. این دو جنبش اسلامی بر آن شدند تا فرآیند تصیم گیری در بحران فلسطین را از خارج به داخل انتقال دهند و با آغاز انتفاضه نخست در سال 1987 در سرزمینهای اشغالی کرانه باختری و نوار غزه موفق شدند الگوی جدیدی در فرآیند مبارزه ملت فلسطین پدید آورند که با رویکرد چپ و وارداتی جنگ مسلحانه ساف کاملاً متفاوت است. این رویکرد که یک دگرگونی بنیادی در مبارزه به شمار می آید با آغاز انتفاضه مسجدالاقصی (دوم) در سال 2000 تکامل یافت و عملیات شهادت طلبانه را به جریان مبارزه فراگیری سیاسی اضافه کرد.  کلان نگری و حفظ اولویت های تضاد و مبارزه: حزب الله لبنان از هنگام تاسیس تا کنون سعی کرده است اهداف و الویت های سیاسی خود را در چارچوبهای کلان تعریف کند. کشور لبنان از سال 1975 تا 1990 درگیر جنگ داخلی بوده است و حزب الله در چنین محیطی پیدایش یافت که کاملاً دسته بندیهای آن بر اساس مواضع سیاسی و مذهبی شکل گرفته بود. موفقیت حزب الله در فعالیت در جامعه درگیر جنگ داخلی بدون اینکه خود آلوده چنین جنگی گردد، مساله بسیار مهمی است که به مجموعه اهداف و رویکردهای حاکم بر تفکر حزب الله بر می گردد. حزب الله از همان آغاز تضاد با رژیم صهیونیستی را اولویت اعلی اعلام کرد و همه همپیمانیها و تضادهای خود را بر اساس آن تعریف کرد(9). حزب در دهه گذشته نیز به رغم اینکه وارد ساختار سیاسی رسمی شده ولی تا کنون موفق به حفظ اولویت های تضاد خود با رژیم صهیونیستی بوده است.