خرید ارزان شناسایی و طبقه بندی خاک 73 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 71 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

شناسایی و طبقه بندی خاک 4-1. مقدمه قبلاً توضیح داده شده است که یک خاک را توسط اجزای مشخصی نظیر شن، ماسه، لای و رس تعیین می کردیم. که این اصل بر میانگین اندازه دانه ها یا ذرات استوار است. اکثر خاکهای طبیعی از مخلوط شدن 2 یا چند نوع از آنها ایجاد می شوند، که امکان وجود ترکیبات آلی نیز در آنها است. ذره کوچکتر یک مخلوط خاکی در تعیین خصوصیات خاک نسبت به ذرات بزرگتر برتری دارد به عنوان مثال: ماسه های روان، ماسه های رسی و غیره. به خاکی که در حد مقدار مواد ماسه، لای و رس آنها تقریباً برابر باشد لوام (خاک گلدانی) گفته می شود. تفاوت بین خاکی که از دانه های درشت و زبر تشکیل شده و خاکی که از دانه های ریز تشکیل شده در فصلهای 3 و 1 مطرح شده است. در این فصل روشهای مشخص برای شناسایی طبیعت انواع خاک، به خوبی روشهای معمول برای دسته بندی خاکها همراه با مطالب کمکی مرتبط با موضوع بحث با برخی جزئیات مطرح خواهد شد. 2-4. شناسایی خاکها نحوه تشخیص دانه درشت یا دانه ریز بودن خاکها به این نحوه است که آیا می توان تک تک ذرات خاک را با چشم غیرمسلح دید یا نه. بنابراین اندازه ذرات به خودی خود برای تشخیص میان شن و ماسه کافی به نظر می رسد. اما تشخیص میان لای و رس با این روش عملی نیست. شناسایی خاکها می تواند آسانتر شود اگر شخص بتواند شن را از ماسه و ماسه را از لای و لای را از رس تشخیص دهد. در ادامه روشهای تشخیص آنها خلاصه وار آمده است. نحوه تشخیص شن از ماسه اگر اندازه خاک بین mm75/4 تا mm80 باشد، شن نامیده می شود و اگر اندازه ذرات خاک بین mm075/0تا mm75/4 باشد، ماسه نامیده می شود. (رجوع به: 1970-1498 دسته بندی و شناسایی خاکها برای {مقاصد} مهندسی عمومی). این محدودیت اگرچه در طبیعت اختیاری هستند ولی پذیرفته شده اند. همچنین شکل ذرات نیز دارای اهمیت است و ممکن است با اسامی angular، sub-angular، rounded توصیف شوند. شناسایی شن از ماسه در صورت امکان بهتر است شامل بخش شناسایی ترکیب کانی ها نیز باشد. نحوه تشخیص ماسه از لای ذرات ریز ماسه را نمی توان با آزمایش های ساده از لای تشخیص داد. لای ممکن است کمی تیره به نظر آید. به هر حال تفاوت آن دو را با تست پراکندگی (dispersion)* می توان فهمید. نحوه تست اینگونه است که یک قاشق پر از نمونه را در یک ظرف شیشه ای از آب می ریزیم اگر ماده ماسه باشد در یک یا دو دقیقه رسوب می کند ولی اگر لای باشد بین 15 دقیقه تا یک ساعت طول می کشد تا ته نشین شود. سرانجام در هر دوی این موارد چیزی در آب به صورت معلق باقی نمی ماند و همه ذرات رسوب می کنند. نحوه تشخیص لای از رس آزمایشهای میکروسکوپی ذرات فقط در لابراتورها امکان پذیر است. تعدادی تست ساده برای مواقعی که دسترسی به لابراتورها وجود ندارد طراحی شده است. 1. آزمون لرزش مقداری از ماده را روی دستمال ریخته و آن را تکان می دهیم (می لرزانیم) اگر ماده لای باشد آب روی سطح آن قرار می گیرد و سطح آن روشن و شفاف می شود اگر ماده خمیر مانند شد رطوبت آن دوباره وارد خاک شده و روشنایی سطح آن از بین خواهد رفت. اگر ماده رس باشد آب نمی تواند به راحتی حرکت کند و به همین دلیل تیره و کدر به نظر می رسد. اگر ماده مخلوطی از لای و رس باشد سرعت نسبی پایدار ماندن روشنایی سطح می تواند مقدار لای موجود در آن را به صورت تقریبی نشان دهد. این آزمون همچنین با نام dilatancy نیز معروف است. 2. آزمون مقاومت یک کلوخ (briquette) کوچک از ماده را آماده و خشک می کنیم سپس سعی می کنیم که آن را بشکنیم، اگر به آسانی شکسته شد، ماده لای است. اگر ماده رس باشد برای شکسته شدن نیروی بیشتری را می طلبد. همچنین اگر ماده لای باشد می توان در سطح کلوخ ذرات جدا شده ماده را پاک کرد. وقتی خاک مرطوب بین انگشتان فشرده شود رس سطح صابونی مانندی را پدید می آورد و لیس است به آرامی خشک می شود و ذرات سطح آن به آسانی جدا نمی شوند. 3. آزمون لوله تلاش می کنیم از خاک مرطوب شده رشته ای به قطر حدود mm3 بسازیم. اگر ماده لای باشد این کار امکان پذیر نیست و از هم می پاشد. اگر ماده رسی باشد چنین رشته ای را می توان حتی با طول حدود cm30 نیز درست کرد. و حتی می توانیم آن را از یک طرف گرفته و بلند کنیم (وزنش را تحمل می کند) نام دیگر این آزمون Toughness است. 4. آزمون پراکندگی یک قاشق پر از خاک را در یک ظرف شیشه ای پر از آب می ریزیم. اگر نمونه لای باشد ذرات در مدت 15 دقیقه تا 1 ساعت ته نشین می شود. اگر نمونه رسی باشد سوسپانسیونی ایجاد می شود که پایداری آن ساعتها و حتی روزها طول می کشد و Provided Flocculadion اتفاق نمی افتد. چند نمونه آزمون متنوعی در ادامه معرفی شده است. خاکهای محتوی مواد آلی و رنگ آنها خاکهای محتوی مواد آلی که مرطوب و تازه باشند معمولاً دارای بوی خاصی هستند که نشانه تجزیه مواد آلی است. و به آسانی با گرما دادن قابل تشخیص است. روش دیگری برای شناسایی این خاکها تیرگی آنها است. آزمون اسیدی در این تست از هیدروکلریک اسید استفاده می کنند و یک بررسی مقدماتی برای وجود کلسیوم کربنات است برای خاکهایی که میزان استحکام و خشکی بالایی دارند، یک واکنش قوی می تواند میزان کلسیم کربنات را بهتر مشخص کند (نسبت کلویید رس) آزمون نور زمانی که یک کلوخ خشک یا نمناک به وسیله چاقو بریده شود اگر سطح آن درخشنده شود نوع آن خاک رسی انعطاف پذیر خواهد بود ولی اگر سطح آن مات باشد یا رس انعطاف ناپذیر است یا لای. شناختن خاکها نیاز به تجربه قابل ملاحظه ای دارد داشتن اطلاعات و آگاهی درباره زمین شناسی منطقه در این مرحله می تواند بسیار گرانبها باشد. روشهای شناسایی که در بالا ارائه شد ممکن است در دسته بندی مقدماتی خاکها به کار آید در بخشهای بعدی بررسی خواهد شد. 3-4. طبقه بندی خاک (The Need) رسوبات طبیعی خاک هرگز از نظر مشخصات اختصاصی همجنس و متشابه نیستند. اختلافات متنوعی در مشخصات و چگونگی رفتار آنها مشاهده شده است. رسوبات که مشخصات تقریباً متشابهی دارند عموماً ممکن است در یک گروه دسته بندی شوند. دسته بندی خاکها یک نیاز است زیرا از طریق آن می توان درباره مشخصات متوسط یک گروه خاک یا یک نوع خاک نظریه هایی را به صورت تقریبی ارائه داد. که در جریان پروژه های مهندسی خاک باعث سهولت کارها می شوند.