خرید ارزان پروپوزال طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک بیمه ای به منظور افزایش ظرفیت بیمه اتکایی

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 26 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

مقدمه رشد اقتصادی بدون توسعه مالی امکانپذیر نیست. توسعه مالی، ابزار، موسسات و بازارهای را در بر میگیرد. در این میان، موسسات مالی بخش اساسی بازار مالی را تشکیل میدهند. در واقع، این موسسات زمینهساز رشد ابزار و بازار مالی هستند. بر پایه تحقیقات متعدد، موسسات و ابزارهای مالی، رابطهای مثبت با توسعه و رشد اقتصادی دارند و اغلب اقتصاددانان، رشد مالی را مقدمهای برای ایجاد جهش در فرآیند توسعه اقتصادی میدانند. موسسات مالی با هدفهای ارایه خدمت به جامعه، تامین رشد و سهم بازار و ایجاد حداکثر بازدهی به فعالیت میپردازند. انواع خدمات مالی قابل ارایه توسط موسسات مالی، طیف گستردهای از نیازهای فعالان اقتصادی را پوشش میدهد. موسسات مالی در دو گروه واسطههای مالی و موسسات تخصصی دستهبندی میشوند. در گروه واسطههای مالی میتوان از بانکهای تجاری، اتحادیههای پولی، بانکهای و موسسات پسانداز، شرکتهای بیمه عمر و اموال، صندوقهای بازنشستگی را نام برد. در گروه دوم موسسات مالی تخصصی هستند؛ کارگزاران اوراق بهادار، شرکتهای تامین سرمایه و بانکهای رهنی از آن جملهاند. بنابراین موسسات مالی یک نقش مهم و اساسی در تبدیل امکانات اقتصادی از قبیل زمین، نیروی انسانی، مدیریت و... را به انواع مختلف داراییهای مالی عهدهدار هستند. ایفای این نقش علاوه بر اینکه داراییهای موجود در اقتصاد را نقدینگی و جریان بیشتری میبخشد، تحول و توسعه اقتصادی را نیز امکانپذیر میسازد. بازار مالی، بازاری است که داراییهای مالی در آن خلق، مبادله و داد و ستد میشوند. اولین کارکرد بازار مالی، انتقال وجوه مازاد افراد علاقهمند به سرمایهگذاری به افراد نیازمند به سرمایه است. دومین کارکرد آن توزیع ریسک بین ارایهکنندگان وجوه و گیرندگان است که اصطلاحاً به آن پوشش ریسک میگویند. بر اساس کارکرد سوم داد و ستد بین خریداران و فروشندگان در بازار مالی، قیمت دارایی مورد مبادله را تعیین میکند و در نتیجه نرخ بازده دارایی مالی تعیین میشود. کارکرد چهارم بازار مالی ایجاد سازوکارتسهیل داد و ستد که به آن نقدشوندگی میگویند، است. (Dixon Rob & Phil Holmes, 1995) در بازار مالی، موسسات مالی در سه گروه بازار پول، بازار سرمایه و بازار پوشش ریسک فعالیت دارند. در این مجموعه گسترده، فعالیت انواع موسسات مالی در تامین مالی، خدمات مالی و سرمایهگذاری، تقلیل و توزیع ریسک خلاصه میشود. موسسات بازارهای پول را بانکهای تجاری، بانکهای تخصصی و موسسات مالی و اعتباری غیربانکی تشکیل میدهند. در بازار سرمایه، شرکتهای کارگزاری، شرکتهای سرمایهگذاری و شرکتهای تامین سرمایه عمدهترین فعالان بازار هستند. بازار پوشش ریسک شامل موسسات خرید دین، بیمهگران و بیمهگران اتکایی است. میتوان چنین نتیجه گرفت که بازار مالی در یک جامعه، در شرایطی مطلوب از سه بازار پول، سرمایه و پوشش ریسک تشکیل شده است. ابعاد تکامل یافته این ساختار که بنا بر نظریه اقتصاددانان معاصر، بهویژه ریبزنسکی (1985) در سه موقعیت تدریجی شکل میگیرد، در بیشتر جوامع در حال توسعه با نارساییها همراه است. بر اساس نظریه فازهای توسعهیافتگی مالی که اولین بار در سال 1985 توسط ریبزنسکی، اقتصاددان انگلیسی مطرح شد، کشورهای جهان را در یکی از فازهای سهگانه قرار داده است. او معتقد است، هر قدر اقتصاد تکامل یافتهتر باشد، بازار مالی آن نیز در فاز تکامل یافتهتری متجلی میگردد. فاز اول "بانکمحوری" نام دارد. در این وضعیت که اغلب کشورهای در حال توسعه در آن قرار دارند، بانکها به عنوان منابع انحصاری تامین مالی در کنار بعضی تشکیلات محدود سرمایهگذاری فعالیت دارند و توسعه مالی در ابعاد فراگیر دیده نمیشود. در این موقعیت، بازار مالی به طور عمده منحصر به شبکه بانکی تشکیل دهنده بازار پول است و بازار سرمایه در این وضعیت در افق محدود، با شعاع عمل ضعیف و در قلمرو سیستم بانکی فعالیت میکند. فاز دوم با عنوان"بازار محوری" بیان شده است. معمولاً در کشورهایی قابل مشاهده است که از نظر اقتصادی با توسعه مالی همراه هستند و به همین علت در آنها ارایه تسهیلات و تامین مالی بانکها منحصر و محدود نیست. در این حالت شبکه گسترده تامین مالی و سرمایهگذاری متشکل از بازار پول و بازار سرمایه است. بر خلاف فاز اول و دوم، در فاز سوم یا در شرایط استقرار سیستم مالی "کاملاً بازار" محور هر سه بازار پول، سرمایه و پوشش ریسک فعال هستند و علاوه بر انواع موسسات پولی و مالی، نهادهای تقلیل و توزیع ریسک و بیمهای حضور فعال دارند. در نتیجه موجب توسعه بازارهای مالی شده و روند سرمایهگذاری و نقدشوندگی را تسهیل میکند. این بازارهای مالی علاوه بر تفکیک ریسک و سرمایهگذاری، افراد را قادر به ایجاد تنوع در سرمایهگذاری میکنند. (Rybczinski, 1985) بازار مالی به منظور تامین نیازهای سرمایهگذاران در این بازار به ابزارهایی نیاز دارد تا بتواند پاسخگوی نیازهای متنوع سرمایهگذاران باشد. بازارهای مالی از نظر سررسید ابزارهای مالی مورد استفاده در آن به دو دسته بازار پول و بازار سرمایه تقسیم می شوند. در بازار پول اوراق بهادار با سررسید کمتر از یکسال مورد معامله قرار میگیرد؛ در حالیکه در بازار سرمایه اوراق با سر رسید بیش از یک سال مورد داد و ستد قرار میگیرند. فرهنگ اصطلاحات تخصصی مالی، واژه "instrument" را به عنوان ابزار مالی شناخته و آن را به عنوان یک سند رسمی و قانونی مانند سهام و اوراق قرضه و یا سایر ابزارهای مالی تعریف میکند. امروزه، انواع بسیار متنوعی از ابزارهای مالی در بازارهای پول و سرمایه دنیا در چهار قالب زیر مورد استفاده قرار میگیرند: ابزارهای سرمایهای (مالکیتی) ابزارهای استقراضی (بدهی) ابزارهای مشتقه ابزارهای ترکیبی همچنین، برای پوشش نیازهایی که به طور روزافزون پیچیدهتر و متنوعتر میشوند، پیوسته ابزارهای مالی جدید به ویژه در قالب ابزارهای مشتقه و ترکیبی، خلق شده و مورد استفاده قرار میگیرند. وجود ابزارهای مالی گوناگون در بازار اوراق بهادار، انگیزش و مشارکت بیشتر مردم را در تامین منابع مالی فعالیت های درازمدت به همراه میآورد. تنوع ابزارهای مالی از نظر ترکیب ریسک و بازده، ماهیت سود و شیوه مشارکت در ریسک، گروههای مختلف را به سوی بازار اوراق بهادار جذب میکند. برای ابزارهای مالی میتوان سه نقش متمایز در نظر گرفت: اول، ابزارهای مالی وسایلی برای نقل و انتقال وجوه از سهامدارانی که مازاد سرمایه دارند و مایل به سرمایهگذاری هستند، به کسانی که به این وجوه برای سرمایهگذاری در داراییهای حقیقی نیاز دارند. دوم، ابزارهای مالی انتقال وجوه را به شکلی انجام میدهند که ریسک مربوط به جریان نقدی ناشی از سرمایهگذاری در داراییهای حقیقی، بین متقاضیان و عرضهکنندگان وجوه، توزیع مجدد شود. سوم، ابزارهای مالی وسیلهای برای تجمیع به شمار میروند. افزودن و انباشت پساندازهای خانوار برای تامین مالی طرحهای بزرگ سرمایهگذاری، بدون تجمیع که بخش تفکیکناپذیر نظام مالی است، امکانپذیر نیست. اگر امکان تجمیع از طریق صدور داراییهای مالی وجود نداشت، این امکان برای خانوارها پدید نمیآمد که سرمایه های خود را تجهیز کنند و در سبد متنوعی از دارایی های حقیقی سرمایهگذاری نمایند. (دایره المعارف حسابداری ) اوراق بهادارسازی یک ابزار مالی است که مهمترین کاربردهای آن در تامین مالی و نیز انتقال ریسک میباشد. (Keys, B. T, Mukherjee. A, Seru, A & V Vig, 2008) اوراق بهادرسازی فرآیندی است که طی آن داراییهای یک موسسه به طریقی از ترازنامه آن حذف میشود و در عوض وجوه توسط سرمایهگذارانی که یک ابزار مالی قابل معامله را به مالکیت خود در میآورند، تامین میشود. (Frank J, 2008) بیان مساله هر ساله در گوشه و کنار جهان حوادث زیادی رخ میدهد و این حوادث زیانهای مادی شدیدی را به اموال و داراییهای مردم وارد میکند. همچنین این حوادث همواره تلفات جانی نیز در پی دارد و عده کثیری از مردم منطقه را به کام مرگ میکشاند. به طوری که آمار و ارقام حاکی از رشد آنها در سالهای اخیر است. در کشور ما نیز این روند صعودی خسارتها تا حدی مشاهده میشود. هم به لحاظ تعداد و هم حجم خسارت روند افزایشی را تجربه میکند. (محمد فطانت، علیرضا ناصرپوراسد, 1387) با افزایش حجم خسارتها شرکتهای بیمهای که در این مناطق اقدام به انعقاد قراردادهای مختلف بیمه نمودهاند با زیانهای شدید مواجه خواهند شد. میزان زیانهای بیمه شده ناشی از این حوادث حاکی از حجم خسارتهای وارده بر شرکتهای بیمه و روند صعودی افزایش خسارت وارده بر شرکتهای بیمه است. به طوری که در برخی مواقع شرکتهای بیمه با خطر ورشکستگی مواجه میشوند. از آن جمله میتوان به ورشکستگی شرکتهای بیمه پس از گردباد معروف کاترینا در فلوریدای امریکا اشاره نمود. (Re, 2008) شرکتهای بیمه به طور سنتی راهکار استفاده از بیمه اتکایی را پیش میگیرند تا از این بحرانها نجات یابند و از تمرکز زیان این ریسکها بر روی خود بکاهند و نیز بتوانند ذخیره سرمایه محدود خود را با این پوشش جبران نمایند. اما باید توجه داشت که شرکتهای بیمه اتکایی نیز ظرفیت تمرکز ریسک و ذخیرهسازی محدودی دارند. (سید احمد میرمطهری، , 1380) افزایش سرسامآور ارزش داراییهای بیمه شده در مناطق حادثه خیز باعث میشود که شرکتهای بیمه اتکایی نیز توانایی پوشش تمام این ریسک را نداشته باشند. (Malcolm P Wattman, 2007) از طرفی در کشور ما مشکل مضاعف است؛ زیرا کشور، با تحریمهای مالی و بینالمللی روبهرو است. در نتیجه حتی در استفاده از ظرفیت بیمههای اتکایی خارجی نیز با محدودیت مواجه میشود. علاوه بر این در چنین مواقعی هزینه استفاده از بیمه اتکایی بالا میرود. ضرورت و کاربرد تحقیق یکی از نهادهای مهم در بازار مالی، "بیمه" است. این نهاد به مردم کمک میکند تا ریسک خطراتی که در زندگی با آن مواجهند، کاهش یابد. از طرفی شرکتهای بیمه، بر حسب بیمههایی که برای بیمهگذاران صادر میکنند، با ریسکهای متفاوتی مواجه هستند. بنابراین، این شرکتها به دنبال راهکارهایی هستند تا ریسک خود را انتقال دهند. (Barrieu, P. Albertini, L, 2009)