خرید ارزان فایل ابوالقاسم عارف قزوینی 23 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 23 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

موضوع تحقیق: ابوالقاسم عارف قزوینی فهرست مطالب عنوان صفحه  زندگینامه 2  عارف قزوینی و مشروطه 5  عارف و روحانیت، یاور استوار 12  منابع: 22   ابوالقاسم عارف قزوینی ابوالقاسم عارف قزوینی (1259 - 1 بهمن 1312)، شاعر و تصنیف ساز ایران. عارف در حدود سال 1300 ه. ق در قزوین متولد شد. پدرش "ملاهادی وکیل" بود. عارف صرف و نحو عربی و فارسی را در قزوین فرا گرفت. خط شکسته و نستعلیق را بسیار خوب می نوشت. موسیقی را نزد حاج صادق خوارزمی فرا گرفت. مدتی به اصرار پدر در پای منبر میرزا حسین واعظ، یکی از وعاظ قزوین، به نوحه خوانی پرداخت و عمامه می بست ولی پس از مرگ پدر عمامه را برداشت و ترک روضه خوانی کرد. عارف در 17 سالگی به دختری عشق و علاقه پیدا کرد و با او در پنهان ازدواج کرد. فشارهای خانواده دختر پس از اینکه مطلع گردیدند زیاد شد و عارف به ناچار به رشت رفت و پس از بازگشت با وجود عشق بسیار آن دختر را طلاق داد و تا آخر عمر ازدواج نکرد. عارف در سال 1316 به تهران آمد و چون صدای خوشی داشت با شاهزادگان قاجار آشنا شد و مظفرالدین شاه خواست او را در ردیف فراش خلوتها درآورد اما عارف به به قزوین بازگشت. در سال 1323 ه. ش در زمان آغاز 23 سالگی عارف زمزمه مشروطیت بلند گشته بود، عارف نیز با غزلهای خود به موفقیت مشروطیت کمک کرد. در سال 1335 یکی از دوستان عارف به نام «عبدالرحیم خان» خودکشی کرد و عارف بر اثر این به جنون مبتلا شد و نظام السلطنه مافی او را برای مداوا به بغداد برد. پس از چندی همراه نظام السلطنه به استانبول رفت. او تا اواخر عمر تصنیف ها و شعرهای ملی سرود. تصنیف های او از دوران مشروطیت و جنگ جهانی اول تا امروز نیز برسرزبان ها است. در اواخر عمر به افسردگی دچار شد و در روز 2 بهمن 1316 خورشیدی در همدان درگذشت. آثار دیوان اشعار عارف قزوینی تصنیف ها دیدم صنمی، سرو قدی، روی چو ماهی – آواز افشاری – 1265 ای امان از فراقت امان – دستگاه شور – 1275 (همزمان با ورود مشروطه خواهان به تهران) نمی دانم چه در پیمانه کردی – آواز افشاری نکنم چاره اگر دل هر جایی را – آواز افشاری – 1276 افتخار همه آفاقی و منظور منی – دستگاه سه گاه - (برای افتخارالسلطنه - دختر ناصرالدین شاه، که عارف را عشقی بود) تو ای تاج، تاج سر خسروانی – آواز افشاری – 1277 هنگام می فصل گل و گشت چمن شد – آواز دشتی - (به مناسبت افتتاح دوره ی دوم مجلس شورای ملی ایران) دل هوس سبزه و صحرا ندارد – آواز ابوعطا نه قدرت که با وی نشینم، نا طاقت که جز وی ببینم – آواز افشاری ننگ آن خانه که مهمان ز سر خوان برود – آواز دشتی – 1288 - (به مناسبت اخراج مورگان شوستر امریکایی از ایران) باد فرح بخش بهاری وزید – آواز بیات زند بلبل شوریده فغان می کند – دستگاه ماهور – 1289 گریه را به مستی بهانه کردم – آواز دشتی – 1287 از کفم رها شد مهار دل –آواز افشاری – 1288 ترک چشمش ار فتنه کرد راست – گوشه حجاز – 1294 چه شورها که من به پا ز شاهناز می کنم – دستگاه شور – 1295 بماندیم ما، مستقل شد ارمنستان – دستگاه سه گاه –1297 جان برخی آذربایجان باد – آواز دشتی – 1297 (برای آذربایجان - در جواب تفرقه افکنان) شانه بر زلف پریشان زده ای، به به و به – آواز دشتی –1297 رحم ای خدای دادگر کردی نکردی – آواز بیات زند – 1297 امروز ای فرشته ی رحمت بلا شدی – آواز افشاری – 1299 گریه کن که گر سیل خون گری ثمر ندارد – آواز دشتی – 1300 (به مناسبت مرگ کلنل محمد تقی خان پسیان) تا رخت مقید نقاب است – آواز بیات اصفهان – 1301 ای دست حق پشت و پناهت بازآ – دستگاه شور – 1300(برای سید ضیا) بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد – آواز ابو عطا گو به ساقی کز ایاغی ترکی و ماغی باد صبا بر گل گذر کن – آواز شوشتری چه آذرها به جان از عشق آذربایجان دارم – 1303(به یاد ستارخان و باقر خان) باد خزانی زد ناگهانی، کرد آنچه دانی – دستگاه شور - 1303(برای آذربایجان) خوانندگان تصنیف ها به دلیل سادگی و نداشتن اوج در تصنیف های عارف و اینکه غالب تصنیف ها قابل اجرا روی یک یا دو گوشه است، تصنیف های عارف را به سادگی مردم می توانستند بخوانند، از زمان سروده شدن تصنیف ها تا به امروز به وسیله خوانندگان غیرحرفه ای و حرفه ای بارها این تصنیف ها خوانده شده، از جمله خوانندگان پرآوازه که برخی تصنیف های عارف را اجرا کرده اند: قمرالملوک وزیری، عبدالله دوامی، محمدرضا شجریان، صدیق تعریف، محسن کرامتی. عارف قزوینی و مشروطه