خرید ارزان حاصلخیزی خاک و طریقه حفظ ان 20 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : Word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 14 صفحه

قسمتی از متن Word (..docx) :

نحوه شکل گیری فرآیند فرسایش با اجتماع تدریجی، رسوبات وزنشان بالا رفته و آب درون آنها نیز خارج می شود. این روند به سخت شدن رسوبات منتهی می گردد. لایه های رسوبی فوق گاه چنان در پوسته زمین فرو رفته که به قسمت های بسیار گرم آن رسیده و در پی ذوب شدن به صورت ماگما درمی آیند. تمامی فرآیندهای تشکیل سنگ، بالاآمدگی، فرسایش و رسوبگذاری، مراحلی از یک چرخه پیوسته از رخدادهای زمین شناسی هستند. تمامی سنگ ها در سطح زمین در اثر پدیده های مختلف فرسایش خصوصاً در اثر تغییرات آب و هوا، تجزیه و متلاشی می شوند. هوازدگی کمکی که به فرسایش می کند، سائیدن قطعه سنگ ها و حمل آنها به جاهای دیگر است. این عمل منجر به تسطیع و سست شدن تدریجی سطح زمین می شود. عوامل موثر در فرسایش نیروی متحرک در تمام حالات فرسایش، نیروی کشش جاذبه به طرف پایین است، اما عوامل اصلی که توسط آن سنگ ها تخریب و جابجا می شوند، رودخانه ها، یخچال ها، امواج و جریان های باد است. مواد رسی در اثر پدیده ای به نام حرکات توده ای به طرف پایین می لغزد. عوارض سطحی ایجاد شده توسط فرسایش بسیاری از عوارض سطحی زمین دارای اشکال مشخصی هستند که پدیده های عمده ای را که تحت تاثیر آن شکل گرفته اند، را منعکس می کنند. مثال های بارز در این مورد عبارتند از: دره های رودخانه ای، دره های یخچالی، دریابارهای ساحلی (دیواره های قائم فرسایش یافته با شیب زیاد) و آثار لغزیدگی زمین. عوامل جوی چون مقدار و پراکندگی فصل باران، برف و تبخیر و نوسان درجه حرارت و جهت باد، پدیده های فرسایشی را در هر ناحیه کنترل می کنند. فرسایش در گذشته شرایط آب و هوایی زمین پیوسته در حال تغییر است. مثلاً میلیون ها سال گذشته قشرهای یخی، نواحی معتدل امروزی را به وسعت زیادی می پوشانیدند و با تغییرات چرخه اتمسفر باعث بارندگی کافی در قسمت هایی از صحرای آمریکا و سبب نگهداری رودخانه های دائمی گردیده است. همین طور بعضی از نواحی گرمسیری که در حال حاضر مرطوب می باشند، در گذشته شرایط صحرایی داشته اند. فرآیندهای فرسایش در این محل ها با پدیده های امروزی متفاوت بوده است و خیلی از ساختمان های مناظر امروزی تحت شرایط حاکم در گذشته شکل گرفته اند و سنگ هایی با مقاومت متنوع که به نسبت های متفاوت تحت تاثیر خوردگی، کج شدگی و گسل خوردگی قرار داشته اند، در معرض هوازدگی و فرسایش قرار گرفته اند. مثلاً فرسایش بلافاصله در طول خطوط ضعیف مانند درز گسل ها عمل نمود. شکل های مختلف فرسایش فرسایش ارتفاعات در طول مدت زیاد فرسایش ارتفاعات را از بین برده و آنها را تبدیل به دشت کم ارتفاع می کند که در آن ساختمان های زمین شناسی به صور مختلف تشکیل گردیده است. این دشت ها ممکن است در نتیجه بالاآمدگی پوسته قاره تشکیل فلات را بدهند که با حضور ارتفاع بلندتر و شیب تندتر رودخانه ها مشخص شده اند و دره های عمیق و تنگی را حفر می کنند. فرسایش نواحی شیب دار در نواحی شیب دار، فرسایش سریع و با شتاب بیشتری صورت می گیرد. در نواحی نیمه خشک شیب دار، پوشش های گیاهی تا اندازه ای مانع فرسایش می شوند، اما در صحراها و زمین های سرد، فرسایش آهسته تر عمل می نماید. بطور کلی، نسبت فرسایش برای زمین های خشک (زمین هایی که از آب بیرون هستند)، 6/8 سانتیمتر در 1000 سال برآورد شده است. فرسایش سطح زمین توسط باد فرسایش بادی به دو صورت «رویش یا بادروبی» و «سایش» است. در جاهایی از سطح زمین که پوشیده از ذرات ریز و ناپیوسته و عاری از رطوبت و پوشش گیاهی است، جریان هوا می تواند ذرات را با خود حمل کند. بادبردگی تا رسیدن به سطح ایستایی ادامه می یابد. در جاهایی که زمین از ذرات ریز (لای و ماسه) و قلوه سنگ و شن درست شده است. باد به طور انتخابی ذرات ریز را حمل می کند و ذرت درشت به تدریج به صورت پوش ممتدی درمی آیند که اصطلاحاً «سنگفرش بیابان» نامیده می شود. این پوشش، از فرسایش بیشتر سطح زمین توسط باد جلوگیری می کند. هرچه سرعت باد بیشتر باشد، ذرات را به ارتفاع زیادتری بلند می کند، به فاصله دورتر می برد و بالاخره ذرات بزرگتری را حمل می کند. ذرات حمل شده به وسیله باد، مخصوصاً بادهای قوی، به دو بخش بار بستری و بار معلق تقسیم می شوند. ذراتی که توسط باد حمل می شوند، پس از برخورد به موانعی که بر سر راه آنها قرار دارند، موجب سایش سطح آنها می شوند. قطعات و تکه سنگ های پراکنده، بیرون زدگی ها و حتی موانع مصنوعی از قبیل ساختمان ها، دیوارها، تیرهای برق یا تلفن ممکن است در معرض فرسایش بادی قرار گیرند. سایش معمولاً در اثر برخورد ذراتی که نزدیک سطح زمین حرکت می کنند، انجام می گیرد. فرسایش یکی از عوامل تاخریبی خاک به شمار آمده و در لغت به معنی کاهش تدریجی می باشد. عوامل متعددی در این امر موثرند، مثلاً در اراضی شیبدار یا تپه ماهور، چنانچه خاک سطحی در امتداد شیب زمین شخم بخورد، به تدریج در اثر فرسایش از بین خواهد رفت و در نتیجه خاک تحتانی با رنگ روشن ظاهر می گردد. به طور کلی خسارات ناشی از فرسایش در خاک سطحی یا خاک شخم خورده که بسیاری از عناصر غذایی قابل استفاده گیاه نیز در این لایه وجود دارد، شدیدتر می باشد. فرسایش به دو دسته تقسیم می شود: فرسایش آب فرسایش بادی فرسایش آبی منجر به خساراتی می شود که عمدتاً به شرح زیر است: خاک فرسایش یافته ارزش کشاورزی خود را از دست می دهد و خاک باقیمانده تحت الارض قدرت حاصلخیزی ناچیزی دارد. خاک انتقال یافته در اثر فرسایش، سبب بروز خساراتی نیز می گردد. مثلاً ممکن است لایه ای از خاک تحتانی و غیرحاصلخیز روی خاک های حاصلخیز رسوب نموده و بدین طریق از ارزش کشاورزی آنها بکاهد. در اثر فرسایش و تشکیل گودال های عمیق استفاده از ماشین آلات کشاورزی محدود و یا غیرممکن می شود. خاک فرسایش یافته گاهی در رودخانه ها، بنادر و مخازن آب (سدها) رسوب نموده و در نتیجه سبب ایجاد سیل گردیده، ذخیره آب در مخازن را کاهش می دهد و همچنین باعث ایجاد وقفه در کار بنادر و کشتیرانی می شود. انواع فرسایش آبی فرسایش ناشی از عمل آب را می توان به چهار گروه تقسیم نمود: فرسایش پرتابی: در این نوع فرسایش، عامل اصلی ضربات ناشی از برخورد قطرات باران با سطح خاک فاقد پوشش گیاهی بوده که سبب جداشدن ذرت خاک به ویژه در خاک های درشت یافت و جابجا شدن آنها می گردد. فرسایش ورقه ای: عبارت است از تخریب و از بین رفتن خاک سطحی به صورت ورقه های نازک که معمولاً در خاک های مسطح و یکنواخت صورت می گیرد. فرسایش شیاری: پس از پر شدن فرو رفتگی های خاک از آب این آب در امتداد شیب سرازیر شده و به تدریج مسیر خود را حفر می نماید. در اثر تکرار ایت عمل، مجاری سطحی متعددی بوجود آمده (شیارها) و تشکیل فرسایش شیاری را می دهد. فرسایش گودالی: این نوع فرسایش سبب تغییر شکل زمین گردیده و حاکی از تخریب وضعیت خاک می باشد. طی این فرسایش، گودال هایی در زمین ایجاد شده و پس از بین رفتن خاک زراعی مواد فرسایش یافته در انتهای شیب زمین بر روی خاک حاصلخیز رسوب نموده و از ارزش آن می کاهد. علل فرسایش عوامل موثر در ایجاد فرسایش به طور خلاصه به شرح زیر می باشد: الف) عوامل طبیعی: شامل 1) سنگ مادر که از نظر مقاومت در برابر تجزیه و هوادیدگی و همچنین وضعیت نفوذپذیری اهمیت دارد. 2) پستی و بلندی که شامل شیب زمین، ارتفاع و جهت شیب است. شیب زمین در شدت فرسایش نقش مهمی داشته و با آن رابطه مستقیم دارد. ارتفاع به طور غیرمستقیم و از طریق تاثیر بر آب و هوای محل در فرسایش مثر است، زیرا در ارتفاعات معمولاً میزان بارندگی بیشتر بوده، در نتیجه شرایط ایجاد فرسایش فراهم می باشد. جهت شیب های شمالی و جنوبی در یک منطقه از نظر فرسایش یکسان نبوده و در نیمکره شمالی، تابش نور مستقیم در جهت جنوبی سبب تجزیه سریعتر خاک و مواد آلی گردیده، در نتیجه استعداد بیشتری نسبت به جهت شمالی برای فرسایش دارد، در حالی که شیب شمالی اغلب پوشیده از نباتات مختلف است که از فرسایش جلوگیری می نماید. ب) عوامل مربوط به خاک: این عامل بیشتر به ساختمان، بافت و نفوذپذیری خاک که به عوامل مختلفی بستگی دارد، مربوط می شود. ج) عوامل اقلیمی: شامل: 1) بارندگی که شدت آن(مقدار در واحد زمان) بیشتر در فرسایش اثر می گذارند، نه میزان کل آن. 2) برف که با ذوب تدریجی خود، نیروهای تخریبی کمتری نسبت به باران دارد. جز در مواقعی که به صورت بهمن سبب بروز خطر و خرابی می شود. 3) باد یکی از عوامل بسیار موثر بوده و خطرات آن اغلب در نواحی خشک که عاری از موانع طبیعی می باشد، احساس می شود. 4) درجه حرارت که علاوه بر تغییرات شبانه روزی و یا فصلی که سبب تجزیه خاک می شود، در رشد و نمو نباتات منطقه تاثیر دارد. د) عامل انسان: که به طرق گوناگون از جمله کشت و کار بر روی اراضی شیبدار و زدن شخم در جهت شیب، عدم تقویت خاک ها، بهره برداری ناصحیح از اراضی، چرای بیش از حد ظرفیت مراتع و بالاخره از طریق ایجاد آتش سوزی برای از بین بردن بعضی از آفات و یا گیاهان مضر، زمینه ایجاد فرسایش را فراهم می آورد. روش های کنترل فرسایش آبی اعمال اساسی که در بسیاری از روش های جلوگیری از فرسایش آبی بکار برده می شود، عبارتند از: جلوگیری از برخورد قطرات باران به سطح خاک با ایجاد موانع جلوگیری از تراکم و جریان آب در امتداد شیب در یک مسیر باریک